วันอังคารที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2568

เพลง:ยามชราพาสุข

 เพลง:ยามชราพาสุข

 ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌

ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno  

คลิกฟังเพลงที่นี่

(Intro) 

ร่างกายไม่จีรัง ดั่งราชรถที่คร่ำคร่า

ชีวิตเหมือนน้ำเต้า ผุพังทุกครา

(Verse 1) 

อย่าหลงในรูปรสเสียง

ความมืดบอดนำมาซึ่งเพลิงเผา

แสวงหาปัญญาเถิดเรา

ส่องแสงสว่างกลางใจ

(Verse 2) 

ปล่อยวางสังขาร ดั่งนายช่างเรือน

เมื่อบรรลุหลุดพ้น

ตัณหาสิ้นแล้วในใจ

 (Outro)

แสงแห่งปัญญา นำพาสันติสุข

สิ้นสุดแห่งอัตตา ปรารถนานิพพาน


 วิเคราะห์คาถาธรรมบท ชราวรรคที่ ๑๑ ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 17 ขุททกนิกาย ธรรมบท ในปริบทพุทธสันติวิธี: หลักธรรมและการประยุกต์ใช้

บทนำ คาถาธรรมบท ชราวรรคที่ ๑๑ จากพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 17 ขุททกนิกาย ธรรมบท เป็นหมวดคาถาที่กล่าวถึงสัจธรรมเกี่ยวกับความไม่เที่ยงแห่งสังขาร ความชราภาพ และความตายอย่างลึกซึ้ง เนื้อหาของคาถาเน้นการตระหนักถึงความเสื่อมสลายของร่างกายและความสำคัญของการแสวงหาธรรมเพื่อความหลุดพ้น

ความหมายและสาระสำคัญ คาถาธรรมบท ชราวรรคที่ ๑๑ นำเสนอความจริงเกี่ยวกับสังขารและความไม่เที่ยง ดังนี้:

  1. ความไม่เที่ยงของชีวิต: คำสอนเริ่มต้นด้วยการชี้ให้เห็นถึงความไม่จีรังของร่างกายและสังขาร โดยเปรียบร่างกายเหมือนราชรถที่แม้สวยงามเพียงใดก็ต้องเสื่อมสลาย

  2. ความสำคัญของการแสวงหาธรรม: ผู้ที่มัวเมาในสุขทางโลก มักไม่แสวงหาปัญญาและความหลุดพ้น ซึ่งแสดงถึงความมืดบอดทางจิตวิญญาณ

  3. อุปมาอุปไมย: คำเปรียบเทียบในคาถา เช่น ร่างกายที่เปรียบเหมือนน้ำเต้าและกระดูก ชี้ถึงความเปราะบางและไร้แก่นสารของสังขาร

  4. แนวทางแห่งความหลุดพ้น: การบรรลุธรรมและหลุดพ้นจากตัณหาถูกนำเสนอผ่านอุปมาของ “นายช่างเรือน” ที่แสดงถึงการทำลายสังขารและการสิ้นสุดของตัณหา

การประยุกต์ใช้ในบริบทพุทธสันติวิธี หลักธรรมในคาถาธรรมบท ชราวรรคที่ ๑๑ สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในบริบทพุทธสันติวิธี ดังนี้:

  1. การตระหนักถึงความไม่เที่ยง: ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจเรื่องสัจธรรมของชีวิต ลดความยึดมั่นถือมั่น อันนำไปสู่ความสงบภายใน

  2. การละวางอัตตา: คำสอนเรื่องการหลุดพ้นจากตัณหาและความยึดมั่นในสังขาร ช่วยส่งเสริมสันติภาพโดยการลดความขัดแย้งภายในจิตใจ

  3. การเจริญปัญญา: การแสวงหาธรรมะและปัญญาแทนความหลงใหลในรูป รส กลิ่น เสียง ช่วยสร้างสังคมที่เน้นสันติสุขจากความรู้แจ้ง

  4. การใช้หลักอุปมาเพื่อการสอน: คำสอนในคาถาใช้การเปรียบเทียบเชิงสัญลักษณ์ ทำให้เข้าใจได้ง่ายและสามารถนำไปใช้สอนคนทั่วไปในสังคม

สรุป คาถาธรรมบท ชราวรรคที่ ๑๑ จากพระไตรปิฎกได้นำเสนอข้อธรรมว่าด้วยความไม่เที่ยงของสังขารและความสำคัญของการแสวงหาปัญญาและความหลุดพ้น หลักธรรมเหล่านี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในบริบทของพุทธสันติวิธีได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยการปลูกฝังความเข้าใจเรื่องความไม่เที่ยงและการละวางอัตตา อันนำไปสู่สันติภาพทั้งภายในและภายนอกอย่างแท้จริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

วิเคราะห์คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖

 วิเคราะห์คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖ ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 17 ขุททกนิกาย ธรรมบท บทนำ คาถาธรรมบท พราหมณวรรคที่ ๒๖ ใน...