วันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2567

วิเคราะห์ “สีติวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 22 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 14 อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต ทุติยปัณณาสก์

 วิเคราะห์ “สีติวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 22 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 14 อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต ทุติยปัณณาสก์ ในปริบทพุทธสันติวิธี

บทนำ

พระพุทธศาสนาได้สร้างสรรค์หลักธรรมที่เป็นพื้นฐานสำหรับการดำรงชีวิตและการสร้างสันติสุข “สีติวรรค” ซึ่งปรากฏในพระไตรปิฎกเล่มที่ 22 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 14 อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต ทุติยปัณณาสก์ ถือเป็นอีกหนึ่งชุดธรรมที่สำคัญ โดยรวบรวมหลักธรรมที่นำไปสู่การพัฒนาและการสร้างสันติสุขในระดับปัจเจกบุคคลและสังคม บทความนี้จะวิเคราะห์เนื้อหาและความสำคัญของ “สีติวรรค” ผ่านแนวทางพุทธสันติวิธี พร้อมอ้างอิงจากพระสูตรและอรรถกถาเพื่อขยายความเข้าใจในเชิงลึก


1. โครงสร้างและสาระสำคัญของ “สีติวรรค”

สีติวรรค ประกอบด้วย 11 พระสูตร ได้แก่:

  1. สีติสูตร - กล่าวถึงความสงบเย็นอันเกิดจากการละกิเลสและการปฏิบัติตามอริยมรรค

  2. ภัพพสูตร - เน้นถึงคุณสมบัติของบุคคลที่เหมาะสมในการเจริญสติและปัญญา

  3. อาวรณตาสูตร - กล่าวถึงอุปสรรคที่กั้นขวางความเจริญทางธรรม

  4. สุสสูสาสูตร - เน้นถึงความสำคัญของการฟังธรรมด้วยความตั้งใจ

  5. ปหาตัพพสูตร - อธิบายถึงสิ่งที่ควรละเพื่อความบริสุทธิ์ทางจิตใจ

  6. ปหีนสูตร - กล่าวถึงสิ่งที่ละได้แล้วในผู้บรรลุธรรม

  7. อุปปาเทตัพพสูตร - ชี้ถึงธรรมที่ควรส่งเสริมเพื่อการพัฒนาทางจิตวิญญาณ

  8. สัตถริสูตร - ยกย่องคุณธรรมของพระศาสดาในฐานะผู้สอน

  9. กัญจิสังขารสูตร - กล่าวถึงธรรมชาติของสังขารและความไม่เที่ยง

  10. มาตริสูตร - เน้นถึงการแสดงเมตตาในทุกสถานการณ์

  11. สยกตสูตร - กล่าวถึงคุณค่าของการปฏิบัติธรรมด้วยความตั้งมั่น

แต่ละพระสูตรมีเนื้อหาสอดคล้องกัน โดยเน้นถึงการละกิเลส การส่งเสริมคุณธรรม และการพัฒนาปัญญาอันเป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างสันติสุข


2. การวิเคราะห์เนื้อหาในปริบทพุทธสันติวิธี

2.1 สีติสูตร: ความสงบเย็นในจิต

ในพุทธสันติวิธี ความสงบเย็นในจิตถือเป็นจุดเริ่มต้นของสันติสุข พระสูตรนี้เน้นถึงการละกิเลส เช่น โลภะ โทสะ และโมหะ ผ่านการเจริญสมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา อรรถกถาเพิ่มเติมว่า ผู้ที่ปฏิบัติเช่นนี้จะสามารถสร้างสันติสุขให้แก่ตนเองและผู้อื่นได้

2.2 ภัพพสูตร: คุณสมบัติของผู้เหมาะสม

คุณสมบัติสำคัญที่ส่งเสริมสันติสุขในสังคม คือ ความสามารถในการฟังและปฏิบัติธรรม พระสูตรนี้เน้นว่าผู้มีปัญญาและความเพียรเป็นผู้เหมาะสมที่จะเป็นผู้นำในกระบวนการสันติภาพ

2.3 อาวรณตาสูตร: การขจัดอุปสรรค

พระสูตรนี้ชี้ถึงอุปสรรค เช่น ความขี้เกียจและความลังเล ซึ่งเป็นเหตุให้ไม่สามารถพัฒนาสันติสุขได้ อรรถกถาชี้แนะวิธีการขจัดอุปสรรคเหล่านี้ด้วยการสร้างฉันทะและความตั้งมั่น

2.4 สุสสูสาสูตร: การฟังธรรม

การฟังธรรมด้วยความตั้งใจเป็นกระบวนการสำคัญในพุทธสันติวิธี พระสูตรนี้ย้ำถึงความสำคัญของการฟังธรรมและการนำไปปฏิบัติจริงเพื่อสร้างสันติสุข

2.5 ปหาตัพพสูตร: การละกิเลส

การละกิเลสเป็นปัจจัยหลักในการสร้างสันติสุข พระสูตรนี้อธิบายถึงวิธีการละกิเลสผ่านการฝึกฝนทางจิตใจ อรรถกถาเพิ่มเติมว่า การละกิเลสต้องอาศัยทั้งความพากเพียรและการพิจารณาอย่างมีปัญญา


3. ความสัมพันธ์ระหว่าง “สีติวรรค” และพุทธสันติวิธี

“สีติวรรค” มีเนื้อหาที่สอดคล้องกับหลักพุทธสันติวิธีในทุกมิติ โดยเฉพาะการสร้างสันติสุขในระดับปัจเจกบุคคลและสังคม หลักธรรมที่เน้นการละกิเลส การพัฒนาปัญญา และการส่งเสริมคุณธรรม เป็นแนวทางที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาความขัดแย้งและการสร้างสันติสุขในสังคมร่วมสมัย


บทสรุป

“สีติวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 22 เป็นชุดธรรมที่มีคุณค่าทั้งในเชิงปฏิบัติและเชิงวิชาการ การวิเคราะห์เนื้อหาในปริบทพุทธสันติวิธีแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการพัฒนาจิตใจ การละกิเลส และการส่งเสริมคุณธรรมในการสร้างสันติสุข บทความนี้หวังเป็นส่วนหนึ่งในการส่งเสริมความเข้าใจและการประยุกต์ใช้ธรรมในบริบทสังคมไทยและสากล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

วิเคราะห์ ‎“จาลวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 23 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 15 อังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต วรรคที่ไม่สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์

  วิเคราะห์ ‎“จาลวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 23 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 15 อังคุตตรนิกาย อัฏฐกนิบาต วรรคที่ไม่สงเคราะห์เข้าในปัณณาสก์ บทนำ “จาล...