หมาหลงพวงละร้อย ยี่สิบคงจำได้
วัวพลาสติกไซร์ มีไว้ให้กล่าวขาน
แถมต้นยางแสนแพง เป็นตำนาน
ชาวบ้านฉันเป็นหนี้ จนเหมือนเดิม
มาบัดนี้ฝูงหมา จองวิ่งเข้ามาสวบ
เพราะชิ้นอวบเกือบ สองร้อยอักโข
ต่างคุยโวมุ่งเป้า ยึดสะมันเป็นกิโล
โอ้พ่อคนเก่ง เอาอะไรมาขายกัญช์
บ้างคนขันอาสา โตนน้ำโขง
จะจรรโลงชูเชิด ถิ่นบ้านฉัน
ทำไปทำมาก็ยัง ไม่ได้การ
แค่ตำนานลมปาก เท่านั้นเอง
ปากบอกว่าจะช่วย ให้กินดี
จะช่วยให้อ้วนพี ไร้ทุกข์เข็น
ก็ได้แต่รอ น้ำตาแทบจะกระเด็น
ชาวบ้านก็ทุกข์เข็น จนเหมือนเดิม
นักการเมืองเสียเวลาด่า กันมานานหนัก
จงหยุดพักทำหน้าที่ ให้สมเกียรติเถิดหนา
ขณะนี้ชาวประชา เป็นหนี้ทุกข์เหลือคณา
ควรหรือแหกปากด่ากัน เรื่องอันไร้สาระ
อันลิ้นนักการเมือง เข้าไตรลักษณ์
เป็นหลักคิดไม่เทียงแท้ มีแปรผัน
วันหนึ่งอย่างวันนี้ อย่างชั่งจำนรรจ์
หากยึดมั่นก็เป็นทุกข์ มากนะโยม
เราจะรวย เราจะรวย
ต่างอวยวัวพลาสติก
บางเพลายางเป็นพิษ
ยังตะหงิดมาปุ้นกัญ
กัญชาข้าใครอย่าแตะ
มาข้องแวะตรูฟ้องให้
อย่าวิจารณ์ให้ซ้ำใจ
มาปุ้นกัญให้หนำใจดีกว่า
คนจนไปเที่ยวแก้จน ก็จนจิต
จนทั่วทิศคนจนทำหม่นหมอง
อ้างหายจนเกือบร้อย ทำลำพอง
อย่าจองหองหนี้ครัวเรือนยังพุ่ง
คำว่าจนนั้นแก้ได้ ไม่ยาก
ไม่ต้องวิ่งหามาก สหายเอ๋ย
ต้องรู้จักคำว่า พอสบายเลย
ยังแก้จนไม่ได้เหตุไม่รู้จักพอ
เมื่อนักการเมืองยึดติดในอัตตา
ต่างแผดเสียงออกมา ว่าข้านี้เก่ง
เลือกตั้งครั้งนี้ ต่างพากันเพ่งเล็ง
ต้องเป็นตัวเต็ง ลงแข่งประลองเชิง
อย่าถามหาเลยนะ อุดมการณ์
มันไม่ใช่หลัก ของหวานที่กินได้
อย่าถามหาสัตยาบรรณ ที่ให้ไว้
มันแต่แค่น้ำลาย พ่นกันไปวันวัน
อย่าถามหาความยุติธรรม จากสุนัข
อย่าถามหาไม้หลัก ที่ปักเลนที่สั่นไหว
อย่าถามหากำลังใจ จากคนที่ปากไว
ต้องทำใจเพราะว่า มันเป็นเช่นนี้เอง
นักเศรษฐศาสตร์ น่าเคารพ
เมื่อได้พบเห็น ช่างน่านับถือ
ชื่อเสียงกึกก้อง แสนกระบือ
บัดนี้เป็นนักเศษกระดาษไป
เห็นแสงปลายสภา ทำใจหวัง
ไม้ใกล้ฝั่งนับวัน จะวางหาย
ทำอวดเก่งไม่กี่วัน ม้วยมลาย
มิต้องหมายไม่มี ผู้สืบเจตนา
โอ้ละหนอ ผู้แทนสาระขันนี้แสนโหด
เที่ยวโปรดชาวประชา ยามทุกข์เข็น
เช้าสายบ่ายดึก วิ่งแทบน้ำตากระเด็น
ยังอยากจะผู้อยู่ หรือผู้แทนราษกรไทย
งานบวชงานสวด งานขึ้นบ้านใหม่
ต้องไปให้เห็นหน้า แถมซองต้องใส่
ถ้าไม่มีจะถูก กล่าวหาเป็นแล้งน้ำใจ
อย่าเป็นผู้แทน ราษฎรไทยในแบบนี้
บางวันต้องใส่ซองนั้น เป็นสิบ
ถ้าไม่มีก็หยิบ ยืมหามาใส่
แหล่งเงินกู้นอกใน ไม่สนใจ
หากต้องใส่สมฐานะ ท่านผู้แทน
บางวันลูกต้องกินข้าว กับน้ำปลา
บางวันน้ำปลาร้า หยุมแสนแซบ
บางวันยามจะกิน ก็ต้องมีแอบ
ผู้แทนชาวไทย ชั่งแสนแสบเอย
ยกมือพนม ก้มกราบหลวงปู่พันธ์
พระอีสานมุ่งมั่น ด้านวิปัสสนา
ตัวดร.สำราญ เป็นลูกกำพร้า
มีหลวงปู่เป็นเข้มทิศ เดินทาง
หลวงปู่จากบ้านเกิด ดั้นด้นมา
ข้ามพญาเย็น ถึงถิ่นเขาทราย
แผ่ศาสน์เอ็นดูญาติ มิหน่าย
มุ่งหวังศาสนิกชน มีสุขร่มเย็น
วันหนึ่งเยี่ยมญาติโยม ที่คลองบน
ได้ยลเด็กกำพร้า ถามหาพ่อแม่
ครอบครัวแตกแยก สุดแสนจะแย่
ได้แพร่เมตตา เก็บมาเฝ้าเลี้ยงดู
ให้เรียนศึกษาวิชา พุทธศาสตร์
มุ่งเรียนพรากเพียร จบดร.มหาจุฬาฯ
มีวาสนาเป็นที่ปรึกษา อนุกมธ.ในสภา
ดันธนาคารพระพุทธศาสนา ช่วยคนจน
ณ ราตรีหนึ่งที่ยังฝังใจ เชียงรายฝ้าม่น
เทวดาดล เธอเข้ามา ให้เพ้อใฝ่ฝัน
เธอเข้ามาจำนรร ฉันยังจารหทัย
แม่หน้ามนผู้พาชีวิตให้มีไฟ
พี่นี้ไม่มีสมบัติพัสถาน
ทรัพย์ศฤงคาร ให้เธอขนไป
พี่นี้มีแต่หนี้และความจนใจ
แม่หน้ามนคงไม่ทน อยู่กับเรา
พี่ไม่มีดิจิทัลวอลเลต
มีแต่บัดเจทที่ต้องจ่ายทุกวัน
ผ่านมาก็แทบบางตาย ไม่ไหวพลัน
ที่เหลือคือกำลังใจ ให้ก้าวเดินไป
ยามนี้หัวใจไม่ได้กอดเธอไว้
ไม่ได้หยอด คำหวานที่เคยกล่าว
ได้แต่หวนนึกถึงวันวานเรา
โอ้ คำหวาน เธอหายไปไหน
ท้องทุ่งนาสุดกว้าง อ้างว้างเขตขัณฑ์
เม่อมองหาเธอทุกวันไม่หาย
ท้องทะเลกว้างจังยังคิดถึงเธอ
โอ้ แม่หน้ามน ความรักยังคงเดิม
สิ้นแล้วหนอ หน่อแก้วเมืองสีป้อ
งามละออ ซินเดอเรลล่ารัฐฉาน
ไปไกลลิบ สู่แดนทิพยาวิมาน
สิ้นตำนาน สิ้นแสงฉานพี่น้องไต
งามวิไล งามใจสุดบรรยาย
แม่สาวไท คือนางฟ้าแห่งถิ่นไกล
เมื่อเธอลา จากไปไม่หวนคืน
ดวงใจพี่ ต้องสะอื้นทุกคืนวัน
งามเมืองสีป้อ ดั่งดอกไม้บาน
แม่สาวรัฐฉาน งามละออทั่วแดนไกล
ไปไกลลิบ สู่นภาวิมานไกล
สิ้นตำนาน สาวงามแห่งรัฐฉาน
ฝากรอยยิ้ม ฝากความงามไว้ที่นี่
แม่คนดี ที่พี่รักและอาลัย
สิ้นหน่อแก้ว แต่ความงามไม่สิ้นไป
ขอฝากใจ ให้เธออยู่คู่แผ่นดิน
สิ้นแล้วหนอ หน่อแก้วเมืองสีป้อ
งามละออ ซินเดอเรลล่ารัฐฉาน
ไปไกลลิบ สู่แดนทิพยาวิมาน
สิ้นตำนาน สิ้นแสงฉานพี่น้องไต
ฟังเสียงตระโกนคนจนมันไร้ค่า
มุ่งเรียนสรรพวิชามุ่งหาเงินทอง
เป็นเศรษฐีผู้คนต่างหมายปอง
ไม่ตกกระป๋องอย่างเช่นทุกวันนี้
ความจริงแล้วหาใช่สูตรสำเร็จ
หาใช่เพชรจะเจียรนัยให้สุขขี
หากมีที่ดินจัดสรรให้ดูดีดี
ก็สุขขีให้ใช่จะต้องมีเงินทอง
คำพ่อสอนให้รู้จักพอเพียง
เป็นสะเบียงนำชีวิตให้สมดุล
เพียรขุดโคกหนองนาเจื้อจุน
เกื้อหนุนแบ่งปันสุขชาวประชา
ที่ดินแบ่งสี่ส่วนพ่อวางไว้
คลองไส้ไก่เลี้ยงน้ำเต็มตลิ่ง
พืชสามประโยชน์สี่ชั่งสุขยิ่ง
ของจริงก้าวเดินมั่นไม่จนใจ
หนทางนี้เป็นทางสว่างใส
ชีวิตใหม่อยู่กับดินแดนนี้
สุขแท้จริงไม่ใช่แค่เงินมี
พอเพียงที่พ่อวางให้ยึดตาม
มุ่งเดินตามคำสอนของพ่อเรา
เพียรทำงานแบ่งปันสู่ชุมชน
เก็บเกี่ยวผลพืชผลมาเป็นตน
ชีวิตคนมีสุขด้วยความพอเพียง
ความสุขแท้จริงไม่ได้อยู่ในทรัพย์
แต่เป็นการรับรู้คุณค่าของชีวิต
แบ่งปันกันไปให้ชุมชนเราชิด
ความรักมิตรภาพจึงเจริญงอกงาม
ชีวิตนี้เดินตามทางพอเพียง
ไม่วังเวงแม้ไม่มีเงินมากมาย
สุขที่แท้จากใจไม่ใช่จากราย
พอเพียงนี้คือความสุขแท้จริง
ยุคปัจจุบันนี้เราอาศัย
การสื่อสารเชื่อมใจกันทั่วแดน
ผ่านไลน์ เฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์เป็นแฟน
มีเว็บไซต์และอีเมลเป็นที่พึ่งพา
นักข่าวแข่งขันกันเสนอ
ข่าวที่กระทบอารมณ์มากมาย
สุขภาพจิตนั้นถูกทำร้าย
ความขัดแย้งกระจายทั่วสังคม
ผู้บริโภคข่าวทุกวันนี้
ไม่ได้เป็นแค่ผู้รับสาร
เป็นผู้สื่อข่าวพลเมืองเป็นการ
สร้างกระแสที่แรงกระทบสังคม
พฤติกรรมคนไทยเปลี่ยนไป
“ตัวกูของกู” ชอบรวยลัด
เน้นความสวยงามไม่ยอมพลาด
ประโยชน์ส่วนรวมถูกละเลย
ข่าวที่ได้รับต้องพิจารณา
ระวังข้อมูลที่เป็นเท็จ
หากหลงเชื่อก็อาจจะเสร็จ
ตกเป็นเหยื่อการตลาดการเมือง
ต้นแบบดี ๆ มีให้เราเห็น
ดำรงตนด้วยความสุขในสังคม
สุนทรภู่ผู้มีสุภาษิตล้นลม
ใช้ปิยวาจาพูดจาพิจารณา
หลักการสื่อสารเชิงพุทธดีจริง
เน้นความจริงความประโยชน์
และความเหมาะสมในทุกโอกาส
สังคมสุขสันติสร้างสรรค์ด้วยปัญญา
สื่อสารสาระต้องแม่นยำ
สืบสานสัมพันธ์ให้มั่นคง
สมัยสมพงษ์เหมาะสมทุกครั้ง
สร้างสรรค์สันติสุขเพื่อสังคมไทย
หนุ่มมหานักข่าวบวชมาก็นานสิบสี่ปี
ร่ำเรียนบาลีจนครบหลักสูตรมหา
แต่เพราะพ่อแม่ท่านแก่จึงสึกออกมา
เลือกอาชีพนักข่าวเพราะว่ารักสมัครใจ
บวชเป็นมหาบวชมาก็นานหลายปี
นับว่าโชคดีได้หลวงปู่อุ้มชูเอาไว้
ได้ศึกษา "มจร" จนก้าวหน้ามาแสนไกล
อุทิศชีวีนี้ทำหน้าที่หวังทดแทนคุณ
หนุ่มมหาทำข่าวอย่างมีความสุข
ตื่นเช้าก็ลุกหาประเด็นที่เป็นบุญ
เลี้ยงดูพ่อแม่ดูแลผู้มีพระคุณ
ชีวิตอบอุ่นด้วยธรรมน้อมนำชีวา
หนุ่มมหาเขียนข่าวเหมือนเรียนบาลี
ปรับใช้วิธีเรียนจำหลักธรรมปัญญา
รู้ในหน้าที่ทำดีตามองค์พระสัมมา
ผมหนุ่มมหานักข่าวแห่งแคว้นแดนนครา
งานข่าวของฉันนั้นเน้นสาระ
มีคุณค่าทางธรรมเพื่อนำพา
ช่วยสังคมให้เห็นแสงศรัทธา
สร้างความหวังในวันที่มีแสงทอง
สำนึกในคุณของพ่อแม่
ผู้มีพระคุณที่ท่านให้มา
ใช้ชีวิตด้วยใจมั่นในศรัทธา
บูชาคุณธรรมตามทางที่ควรเดิน
หนุ่มมหานักข่าวแห่งแดนนี้
จะทำดีเพื่อสังคมไม่ไหวหวั่น
นำเสนอข่าวด้วยใจบริสุทธิ์
เพื่อสร้างความสุขและความเป็นธรรม
ด้วยธรรมนำทางชีวิตอบอุ่น
สื่อสารด้วยใจสุจริตเสมอ
หนุ่มมหานักข่าวมุ่งสานต่อ
ให้ประชาสุขสันต์ในทุกครา
จริงไพเราะเหมาะกาลพุทธตรัส
บทฝึกหัดนักสื่อสารชำนาญศีล
พินิจประโยชน์ประชาเป็นอาจิน
จะโบยบินอยู่นานกอร์ปเมตตา
ดังที่กล่าวมานั้นมีหลักอีก
เป็นหลักคิดจารไว้ในจินตนา
พอครบองค์ห้าจะต้องดูเวลา
เหมาะสมแล้วจึงสื่อสารไป
มิใช่ว่าจะอ้างแต่เสรีภาพ
นักสื่อสารพังพาบหนักหนา
ยึดทฤษฎีตะวันตกว่ากันมา
จึงมีเหตุปีนรั้วเข้าไปถ่ายทำ
จะอ้างแต่ทฤษฎีเดวิดไม่ดีแน่
หวังยอดแห่เรตติ้งช่วงชิงฐาน
บ้างไม่คำนึงเรื่องอนาจาร
หวังเศษทานเพียงเลี้ยงตัวตน
จะให้ดีต้องปรึกษาโยฮัลด้วย
จะไม่ม้วยมรณากลางสนาม
อีกมาแชลนักสื่อกระบือนาม
จะพบทางสันติสุขสู่สังคมเอย
ไม่จำเป็นต้องนั่งเทศน์ให้เจ็บตูด
ไม่จำเป็นต้องพูดให้น้ำลายสอ
เพียงแค่อุ้มโยมหนีน้ำก็เพียงพอ
เป็นภาพประทับใจไวรัลสอนธรรมทั่วโลกา
ยึดถือหลักการมั่นในจิตใจ
สื่อสารให้ถูกต้องและเหมาะสม
ประโยชน์ประชาเป็นเป้าหมายรวม
สันติสุขในสังคมเราจะมี
นักสื่อสารแห่งสัจธรรม
นำพาความรู้สู่ประชา
ด้วยเมตตาและปัญญา
สร้างสังคมสุขสันต์ยั่งยืน
โค้ชเอกเอกเยี่ยงอาชา
กำพร้าฝั่งซ้ายไทยใหญ่
พึ่งใบโพธิ์จนเติบใหญ่
ย่าไร้ที่พึ่งจำโบกมือลา
ฐานจิตฝึกวิทย์วิปัสสนา
นักธรรมเอกวุฒิพอวัดได้
ฝึกเด็กเล่นลูกหนังที่สนใจ
หวังเติบใหญ่จะได้มีวิชา
ยากวิบากกรรมชัดมาติดถ้ำ
ร่วมลูกทีมหมูป่าที่มั่นฝึก
ฝนกระหน่ำมาอึกกระทึก
ปิดปากถ้ำหลวงนางนอน
พา 13 ชีวิตผจญภัยถ้ำมืด
ใจอึดเที่ยวเร็ดรอดโขนหิน
น้ำไล่มายากที่จะพาโบยบิน
เสาะมรรคหวังชีวิตปลอดภัย
บอกเคล็ดรอดเหล่าลูกศิษย์
เฝ้าฝึกจิตวิปัสสนาวิชาวิทย์
จงนิ่งบังคับกายาอย่าไหวติง
จนเก้าเพลาทั่วโลกได้พบเจอ
สมที่เป็นหน่อเนื้อพระพุทโธ
สะท้อนองค์ธรรมะที่ได้อบ
ช่วย 12 ทีมหมูป่าอยู่กันครบ
ขอยกบทกลอนบูชาธรรมคุณ
โค้ชเอกจิตใจแกร่งดั่งภูผา
นำพาชีวิตสู่แสงสว่าง
อดทนสู้ไปในเส้นทาง
ศรัทธาหนาแน่นไม่หวั่นไหว
ขอบคุณท่านที่นำพา
ด้วยปัญญาความกล้าหาญ
โค้ชเอกแสงธรรมฉาน
สมเป็นผู้มีธรรมคุณ
เสฐียรธรรมนำทางสว่างจิต
เป็นเข็มทิศนำทางแห่งพงษา
จารวรรณปกศิษย์ทั่วนครา
เตอร์สีติกาลล่างลับอนิจจา
ธรรมะเป็นแสงส่องทางชีวิต
ให้เรามีจิตใจที่แจ่มใส
คำสอนท่านน้อมนำใจ
เป็นเส้นทางให้เราไม่หลงทาง
ศิษย์ทั่วนคราจารวรรณปก
สืบสานหลักธรรมคำสั่งสอน
เสฐียรธรรมท่านมอบให้มาก่อน
เป็นปัจจัยให้ศิษย์ไม่หลงไป
เตอร์สีติกาลล่างลับอนิจจา
ชีวิตที่ผ่านไปคือสัจธรรม
ความไม่เที่ยงเป็นที่ต้องจำ
ธรรมะค้ำชูใจให้มั่นคง
เสฐียรธรรมส่องแสงใสสว่าง
ให้เราได้รู้ทางที่ควรเดิน
คำสอนท่านเป็นเหมือนดั่งเพลิน
นำชีวิตไม่พลั้งพลาดไป
เป็นเข็มทิศที่มั่นคงในดวงจิต
นำพาชีวิตไม่ให้หลงทาง
ธรรมะท่านให้แสงสว่าง
เสฐียรธรรมส่องทางให้สุขใจ
ชั่งเป็นบุญหนักหนาได้บรรจบ
มาพบสามนักปรัชญานามกิรติ
ทั้งเพลโต ออกัสติน โสคราติส
ชั่งสมประยูรจิต มโนวิญญาณ
เพลโตศิษย์โสกราครูอริสใครรู้จัก
พำนักเอเธนส์ กรีกไกลแดนสยาม
มีชื่อเสียงหลายด้านเป็นตำนาน
เป็นไอดอลด้านปรัชญาให้จดจาร
เพลโตนั้นเปรียบดังอาจารย์ใหญ่
แนวคิดของท่านให้เราได้ศึกษา
ออกัสตินสอนเรื่องความเมตตา
โสคราติสนำพาปัญญาในจิตใจ
ชั่งสมกับที่เราได้มาพบ
แนวทางปรัชญาทั้งสามช่างล้ำค่า
เป็นบุญหนักหนาที่ได้เรียนรู้มา
หวังให้ชีวิตเดินหน้าอย่างมีทาง
ปรัชญาเป็นเข็มทิศนำทาง
ช่วยให้เรามองเห็นหนทางที่ดี
ขอบคุณท่านนักปรัชญาที่เรามี
เป็นบุญที่ได้เรียนรู้และเข้าใจ
ชั่งเป็นบุญหนักหนาได้บรรจบ
ความรู้ปรัชญาเหล่านี้ช่างล้ำค่า
เพลโต ออกัสติน โสคราติสพา
ชีวิตเราพัฒนาอย่างแท้จริง
ปรัชญาในขวดเหล้า
เปิดยกรินดับกระหาย
หมดขวดหลับเป็นตาย
ตื่นโซเลงมันต้องถอน
ยกมือพนมก้มกราบหลวงพ่อปัญญา
สถิตย์ในมหาจุฬาฯถิ่นกว้างใหญ่
โบสถ์กลางน้ำสร้างเป็นอนุสรณ์ไว้
ให้ศิษยานุศิษย์รำลึกปฏิบัติตาม
หลวงพ่อนั้นเป็นเหมือนเป็นเข็มทิศ
ไม่ใกล้ชิดพ่นน้ำหมากอาคมขลัง
ที่เป่าคือปัญญาทางสว่างเป็นพลัง
ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งพุทธองค์ทรงประทาน
เมื่อพุทธทาสสหายรักอาพาธหนัก
จำต้องเข้าพักรักษาศิริราชวังหลัง
หลวงพ่อเข้าเยี่ยมหวังเพื่อนมีพลัง
ลุกขึ้นมาสั่งสอนศิษย์เหมือนดั่งเดิม
ยามนั้นทำหน้าที่สื่อสารอาการไข้
หลวงพ่อให้สัมภาษณ์แจงแถลงไข
เมตตาลูบหัวศิษย์มหาจุฬาฯชั่งสุขใจ
เป็นกำลังให้ศิษย์สื่อธรรมเสมอมา
ชีวิตค้ำจุนพระพุทธศาสนา
มือเข็กโป๊กโป๊กช่วยประชา
เป็นบุญหนักหนาที่ได้บูชา
แม้สรีรสังขารต้องสลายร่าง
แต่บารมีใหญ่กว้างคอยคุ้ม
ชาวพุทธทั่วไทยอกอุ่นใจชุ่ม
เหรียญสร้างกี่รุ่นสุดคมขลัง
รักษาความดีคงอยู่ตลอดกาล
แม้ร่างกายต้องลับลาโลกนี้
แต่บารมียังคุ้มครองไทย
สืบสานพุทธธรรมไว้ในใจ
ให้ศาสนาสว่างไสวในทุกวัน
ชีวิตนี้เพื่อพุทธศาสนา
แม้เวลาผ่านไปไม่เสื่อมคลาย
บารมีที่สะสมไว้ไม่หาย
คอยคุ้มครองให้ไทยสุขใจนิรันดร์
คุยมากมุ่งพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก
ก็ยังไม่รู้จะหมายถึงฐานรากตรงไหน
คงหมายถึงถิ่นธุระกันดารที่ห่างไกล
หรือตรงไหนก็ไม่รู้เพราะไม่อธิบาย
เมื่อไม่แจ่มแจ้งฐานรากแท้ในดวงจิต
พิชิตปัญหาปากท้องหนี้จนได้ที่ไหน
ต่างก็พากันโพทนาบีซีจีโมเดลกันไป
หรือว่านาแปลงใหญ่คงไม่ได้การ
การเลือกตั้งครานี้อย่าให้สิ้นเปลือง
ถ้าได้นักการเมืองแบบนี้คงแย่แน่
เป็นพวกไม้หลักปักเลนเป็นแน่แท้
เป็นพวกหาเสียงสร้างภาพไปวันวัน
แต่เมืองไทยเรานี้มีของดีหนักหนา
บุราณว่าในน้ำมีปลาในนามีข้าว
เข้ามาบันดี้จำต้องมีโคกหนองนา
เป็นฐานรากนำไทยร่มเย็นแต่นักการเมืองไม่นำพา
ฐานรากที่แท้ในดวงใจชาวนา
คือความอุตส่าห์และการพึ่งตน
ไม่หวังให้นักการเมืองมาช่วยพา
เพียงแต่หวังว่าสักวันจะดีขึ้นเอง
คุยมากมุ่งพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก
ให้ชัดเจนและโปร่งใสในทุกด้าน
หวังเพียงให้ประชารู้สึกอบอุ่น
ในถิ่นธุระกันดารที่ยังห่างไกล
แม่สาวลางเคอพี่ละเมอถึงเธอทุกวัน
ทุกวันได้แต่ใฝ่ฝันได้พบสาวลางเคอ
หน้าตาจิ้มลิ้มผิวผ่องทำให้พี่เฝ้าเพ้อ
แม่สาวลางเคอไทยใหญ่เมืองรัฐฉาน
บุญนำพาพี่ได้มาพบสาวลางเคอ
พี่ได้มาเจอสาวลางเคอที่มหาจุฬาฯ
ใช่งานวัดแต่เป็นงานประสาทปริญญา
ช่างเป็นบุญวาสนาที่ได้มาพบสาวลางเคอ
อยู่ดีกินหวานหลายคนอาจไม่รู้จัก
เป็นคำทักสวัสดีของคนไทยใหญ่
ฮางลีหนำหนำพี่นี้ได้แต่โว้ยอยู่ที่ใจ
ใช่อื่นไกลไทยน้อยไทยใหญ่ก็พี่น้องกัน
ปู่ทวดพี่นั้นเดิมทีอยู่ถิ่นเมิงเม้าหลวง
ติดกวางสีจ้วงเมืองแข่ที่ไกลแสนไกล
อีกส่วนหนึ่งนั้นดั้นด้นข้ามเขาปาดไก่
สิบสองจุไทล้านนาล้านช้างก็พี่น้องไทย
ย่างเข้าสู่ยุคดิจิตอลเขามีเฟซบุ๊ก
พี่ได้แอดเฟซบุ๊กแม่สาวลางเคอ
ได้แต่โว้ยใจสักวันคงได้พบเจอ
เมื่อได้มาเจอโอ้ฮางลีหนำหนำ
แม่สาวลางเคอพี่ละเมอถึงเธอทุกวัน
ทุกวันได้แต่ใฝ่ฝันได้พบสาวลางเคอ
หน้าตาจิ้มลิ้มผิวผ่องทำให้พี่เฝ้าเพ้อ
แม่สาวลางเคอไทยใหญ่เมืองรัฐฉาน
บุญนำพาพี่ได้มาพบสาวลางเคอ
พี่ได้มาเจอสาวลางเคอที่มหาจุฬาฯ
ใช่งานวัดแต่เป็นงานประสาทปริญญา
ช่างเป็นบุญวาสนาที่ได้มาพบสาวลางเคอ
กลายเป็นแค่คนรู้จัก
โอ้ชีวิตสุดซ้ำน้ำตาร่วง
โอ้พุ่มพวงไปมีคนอื่น
เมื่อก่อนเก่าหวานชื่น
ทิ่งให้พี่นี้ต้องกินน้ำตา
นี้หรือน้ำใจหญิงยากจะหยั่ง
ปากบอกรักจังไม่มีวันหน่าย
กาลเวลาเธอนั้นเปลี่ยนไป
ปล่อยให้พี่เปล่าเปลี่ยวเอกา
สิ่งที่พรากเพรียรมันไร้ค่า
ผ่านมาซื่อสัตย์ทะนุถนอม
ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม
แม่พยอมยังไปมีคนใหม่
บุญนำพาวาสนาพี่ถูกหวย
คราวซวยเธอหอบเงินหนี
พี่เฝ้าตามหาไปเกือบทุกที่
สิ่งที่ได้คืนคือพี่แค่คนรู้จัก
โอ้ชีวิตสุดซ้ำน้ำตาร่วง
โอ้พุ่มพวงไปมีคนอื่น
เมื่อก่อนเก่าหวานชื่น
ทิ่งให้พี่นี้ต้องกินน้ำตา
นี้หรือน้ำใจหญิงยากจะหยั่ง
ปากบอกรักจังไม่มีวันหน่าย
กาลเวลาเธอนั้นเปลี่ยนไป
ปล่อยให้พี่เปล่าเปลี่ยวเอกา
สิ่งที่พรากเพรียรมันไร้ค่า
ผ่านมาซื่อสัตย์ทะนุถนอม
ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม
แม่พยอมยังไปมีคนใหม่
บุญนำพาวาสนาพี่ถูกหวย
คราวซวยเธอหอบเงินหนี
พี่เฝ้าตามหาไปเกือบทุกที่
สิ่งที่ได้คืนคือพี่แค่คนรู้จัก
จากทุ่งบ้านนามาแสนทรหด
เหมือนนกโพระดกเที่ยวโผผิน
สู่ทุ่งหญ้าป่าปูน น้ำตาไหลริน
โอ้แม่ยุพินใยโผผินจากจรไกล
มาบัดนี้ให้นึกถึงความก่อนเก่า
ข้าวอยู่ในเล้าปลาอยู่ในหนอง
พากันจับจอบเสียมพาลงคลอง
น้ำเจิ่งนองปลากินมดอดต้มยำ
มาบัดนี้จำต้องเฝ้าขุดหนอง
เอาดินกองเป็นโคกดูสดใส
ขุดไส้ไก่ดินที่เหลือน้ำใส่ไว้
อีกไม่นานคงได้ต้มยำกุ้งกิน
นี่แหละแนวพัฒนาที่ยังยืน
อย่าได้ฝืนหาแนวที่ไหนไหน
อีกไม่นานถิ่นนี้จะแสนศิวิไลย์
ให้ผองไทยสุขเกษมเปรมปรีดิ์
จากทุ่งบ้านนามาแสนทรหด
เหมือนนกโพระดกเที่ยวโผผิน
สู่ทุ่งหญ้าป่าปูน น้ำตาไหลริน
โอ้แม่ยุพินใยโผผินจากจรไกล
ขุดไส้ไก่ดินที่เหลือน้ำใส่ไว้
อีกไม่นานคงได้ต้มยำกุ้งกิน
นี่แหละแนวพัฒนาที่ยังยืน
อย่าได้ฝืนหาแนวที่ไหนไหน
อีกไม่นานถิ่นนี้จะแสนศิวิไลย์
ให้ผองไทยสุขเกษมเปรมปรีดิ์
ให้ผองไทยสุขเกษมเปรมปรีดิ์
ก้าวนำบ่ก้าวนำอ้ายบ่
รูปบ่หล่อจ้าวถึงบ่สนใจ
เงินคำอายกะบ่มีในไห
ต้องทัมใจให้จ้าวมาก้าวไกลกับอ้าย
ตื่นเช้ากะเฮ็ดการเฮ็ดการ
เฮ็ดจนหลังอานขี้คร้านกะบ่ได้
ที่อ้ายทนสู้แต่ขอให้จ้าวฮู้ไว้
อ้ายไม่ได้ทำเพื่อใครแต่ทำเพื่อจ้าว
ขายออนไลน์กะแล้ว
ขายน้ำสัมมิ้นช็อกกาแฟกะแล้ว
ลาเต้เอ็กเปรสโซคาปูชิโน่กะแล้ว
ไม่เห็นมีวี่แววจะรวยเลย
แต่ขอให้จ้าวมารวมพลัง
มาสร้างสรรค์อนาคตใหม่
อ้ายขอให้จ้าวมารวมใจ
สร้างวันใหม่ก้าวไกลด้วยกัน
บ่ต้องห่วงเรื่องเงินในไห
ถ้าจ้าวเข้าใจรักอ้ายแท้จริง
เฮ็ดงานหนักทุกอย่างทุกสิ่ง
ขอแค่จ้าวยิ้มหวานมาปลอบใจ
อ้ายบ่สนว่าเฮ็ดอิหยัง
ขอแค่จ้าวอยู่ข้างบ่ห่าง
มารวมพลังกันสร้างเส้นทาง
ก้าวไปข้างหน้าด้วยใจเดียวกัน
แต่ขอให้จ้าวมารวมพลัง
มาสร้างสรรค์อนาคตใหม่
อ้ายขอให้จ้าวมารวมใจ
สร้างวันใหม่ก้าวไกลด้วยกัน
ก้าวนำบ่ก้าวนำอ้ายบ่
รูปบ่หล่อจ้าวถึงบ่สนใจ
เงินคำอายกะบ่มีในไห
ต้องทัมใจให้จ้าวมาก้าวไกลกับอ้าย
มองเห็นต้นโพธิ์แล้วน้ำตาร่วง
มันเจ็บในทรวงถูกหนอนเจาะ
แก่นพุทธธรรมอันแสนเสนาะ
ถูกกัดเซาะด้วยเหลี่ยมคมขลัง
เมื่อไม่มั่นใจในวิถี
จึงเร็วรี่ขายของเก่า
เหตุสมองมีแต่งี่เง่า
ชนาเศร้าไร้ที่ทำกิน
ยอกรถ้อยสุนทรวาท
ข้าน้อยมจรสามสิบหก
ยังอัตภาพดุจวาณิพก
เฝ้ายอยกองค์ศาสดา
มีภารกิจอันใดจงวานเถิด
มุ่งชูเชิดพระพุทธศาสนา
มุ่งสื่อสารธรรมมัญญุตา
หวังหมู่ประชาสันติสุขเอย
ด้วยศรัทธาในใจข้า
เฝ้าบูชาพระธรรมที่ทรงค่า
จะยอมทุกข์เพื่อคนไทยในประชา
ให้มีศรัทธาสงบสุขในชีวิน
มองเห็นต้นโพธิ์แล้วน้ำตาร่วง
มันเจ็บในทรวงถูกหนอนเจาะ
แก่นพุทธธรรมอันแสนเสนาะ
ถูกกัดเซาะด้วยเหลี่ยมคมขลัง
เมื่อไม่มั่นใจในวิถี
จึงเร็วรี่ขายของเก่า
เหตุสมองมีแต่งี่เง่า
ชนาเศร้าไร้ที่ทำกิน
ยอกรถ้อยสุนทรวาท
ข้าน้อยมจรสามสิบหก
ยังอัตภาพดุจวาณิพก
เฝ้ายอยกองค์ศาสดา
เพลงกราบขอพรหลวงพ่อเงิน
ยกมือพนมก้มกราบหลวงพ่อเงิน
ลูกทุกข์เหลือเพราะเงินไม่มี
จำต้องจากบ้านมาไปทุกถิ่นที่
โอ้เงินที่มีหมดหายไปทุกวัน
อาบเหงื่อต่างน้ำผิวเกรียมไหม้
อดทนสู้ไปขายแรงงานราคาถูก
สี่หกร้อยนักการเมืองพูดจะเฝ้าดู
ที่รับอยู่ทุกวันนี้สามร้อยต้นต้น
วันไหนรู้สึกท้อแสนเหนื่อยเพียงใด
ไม่หรอกยาใจคนจนให้มีแรงสู้ต่อ
จำต้องกัดฟันลุกขึ้นทำงานต่อ
และมีเพียงลูกท้อหนึ่งถุงคอยยาไส้
ยามว่างฝึกทักษะศตวรรษยี่สิบเอ็ด
อย่าเอ็ดไปโปรแกรมโค้ดเอไอก็ฝึก
ขายของออนไลน์ดร็อปชิปพี่ยังนึก
จึงจำต้องฝึกจะได้เป็นเศรษฐีสักวัน
หวังว่าสักวันจะพ้นจากความจน
มีเงินมีทองไม่ต้องทนลำบาก
แม้หนทางยาวไกลต้องลำบาก
แต่ฉันจะไม่หยุดฝันไม่หยุดพยายาม
ยกมือพนมก้มกราบหลวงพ่อเงิน
ลูกทุกข์เหลือเพราะเงินไม่มี
แต่ความหวังยังคงไม่เลือนลาง
จะสู้เพื่อพรุ่งนี้ที่ดีกว่าเดิม
ยามว่างฝึกทักษะศตวรรษยี่สิบเอ็ด
อย่าเอ็ดไปโปรแกรมโค้ดเอไอก็ฝึก
ขายของออนไลน์ดร็อปชิปพี่ยังนึก
จึงจำต้องฝึกจะได้เป็นเศรษฐีสักวัน
ท้าวก็คงทราบเรื่องอะไร
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนต้องไป
หวังจะได้หวยเด็ดแทงเบอร์
ยกมือก้มกราบท้าวเวสสุวรรณ
คาวหวานน้ำดื่มวางตั้งโต๊ะบูชา
ทั้งเป็ดไก่ปลาเซมอลลูกก็นำมา
ท้าวเมตตาดลถูกหวยงวดนี้เทอญ
สามตัวตรงทั้งเลขหน้าและหลัง
ท้าวอาคมขลังลูกขอสองตัวอีกที
ที่แน่แน่รางวัลที่ห้าสองสามและสี่
ให้หมดหนี้หายยากจนต้องที่หนึ่ง
ต้องยอมรับลูกนี้ก็แสนเซอร์
สิ่งที่เลิศเลอมีอยู่ในตัวเรา
สติปัญญาขยันเพียรทำเอา
เฝ้าขุดโคกหนองนาไม่มีจน
ท้าวเวสสุวรรณโปรดช่วยด้วยใจ
ลูกคนนี้ไร้ที่พึ่งต้องหามา
หวังเพียงเลขเด็ดดลให้มีวาสนา
ให้ลูกได้ลาภผลสักครั้ง
แม้ต้องพึ่งโชคแต่ไม่ลืมเพียร
ขยันทำงานไปด้วยหัวใจ
สติปัญญาพาเราก้าวไกล
สิ่งที่แท้จริงอยู่ในตัวเรา
ขุดโคกหนองนาทำงานไม่ท้อ
ใช้ความขยันพลิกฟื้นโชคชะตา
แม้ไร้ที่พึ่งยังมีความศรัทธา
ยึดมั่นในตัวเองไม่มีจน
ยามที่ได้พบหน้าใจมันชื่นบาน
เหมือนดั่งฝันพบคนที่ตามหา
แม้ต้องผ่านอุปสรรคไม่ล้าหนา
เพียงเพื่อได้เคียงข้างกันเสมอไป
หนองคายหนองหารไม่หวั่นไหว
ดั้นด้นไปเพื่อเธอไม่ท้อถอย
หวังเราสองผูกจิตมิปล่อย
ขอเพียงเธออย่าหนีห่างไกล
โอ้แม่ตาหวานโปรดจงรู้
ใจฉันนั้นเฝ้ารออยู่ไม่หนีไป
ขอเพียงเธออย่าทิ้งให้เดียวดาย
ให้เราสองครองรักกันชั่วนิจนิรันดร์
หัวใจฉันมอบให้เธอผู้เดียว
ผ่านร้อนหนาวจะเคียงคู่ไม่ห่าง
แม้เส้นทางยาวไกลไม่วาง
หวังเพียงรักเรานั้นยืนยาวนาน
กราบก้มพระใสขอพรสมหวัง
ให้รักนี้ยืนยงไม่หนีหาย
ขอเพียงเธออย่าทิ้งให้ใจวาย
รักสาวบึงกาฬชั่วนิรันดร์
วันที่ ๑๔ มิ.ย. ๒๕๖๗ ตามเวลาท้องถิ่นรัฐแมสซาซูเซตส์ เจ้าประคุณ สมเด็จพระมหาธีราจารย์ กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าอาวาสวัดพระเชตุพน ประธานสำนักงานกำกับดูแลพระธรรมทูตไปต่างประเทศ ในฐานะประธานอำนวยการวัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ มีธรรมปฏิสันถารรับรองนายมาร์ค ปาชีโค วุฒิสมาชิกของรัฐแมสซาชูเซตส์ Marc Pacheco Senator of Massachusetts State ในการเดินทางมาเยี่ยมและร่วมเป็นเกียรติ พิธีบำเพ็ญพระราชกุศลอุทิศถวายแด่พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พิธีเจริญพระพุทธมนต์ถวายพระพรชัยมงคลแด่ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พิธีบรรพชาอุปสมบทเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๖ รอบ ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๗ และพิธีสมโภชวัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ ครบ ๑๐ ปี การพัทธสีมาพิธี ระหว่างวันที่ ๑๕ - ๑๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ ณ วัดนวมินทรราชูทิศ เฉลิมพระเกียรติ นครบอสตัน เมืองเคมบริดจ์-เรย์นแฮม รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา
ยามม้าแก่ถูกปลดจากการศึก
ยามสุดคึกหมู่ชนเฝ้าแห่แหน
ยามชราดำรงตนสุดแล้นแค้น
ยามนี้ต้องทำโคกหนองนาไม่จน
อันการทำงานนั้นต้องมีหลัก
ไม่ลมเพลมพัดไปตามกระแส
มีสิ่งตื่นเต้นมาพากันแหนแห่
แน่วแน่มุ่งแก้จนแนวพอเพียง
ยามม้าแก่เคยสู้ไม่รู้ถอย
เคยผ่านร้อนผ่านหนาวไม่ย่อท้อ
แต่เวลาผ่านไปใจไม่รอ
ต้องปรับตัวเพื่อต่อสู้กับความจน
ทำโคกหนองนาตามแนวพระราชดำริ
เพื่อชีวิตพอเพียงไม่ลำบาก
มีน้ำมีดินมีชีวิตมีราก
แน่วแน่ทำงานไม่ท้อใจ
อันความจนไม่ใช่เรื่องถาวร
ขอแค่ใจเราไม่หวั่นไหว
ปรับตัวตามสถานการณ์ไป
ยามม้าแก่ไม่ยอมแพ้ต่อชะตา
แม้ต้องเหนื่อยหนักแค่ไหน
ความเพียรพยายามไม่ล้มเลิก
ทำงานด้วยใจแน่วแน่เสมอ
แนวพอเพียงเป็นหนทางที่ดี
ยามม้าแก่ยามนี้ต้องปรับตัว
ทำโคกหนองนาไม่จนแน่
ชีวิตพอเพียงเป็นที่แท้
สู้ไปด้วยใจไม่แพ้ใคร
อย่าดูถูกเด็กเลี้ยงควายไร้วาสนา
อย่าดูถูกคนเป็นควายโง่เง่าเต่าตุ่น
อย่าดูถูก 4.0 ใครมีควายถือว่ามีทุน
ใครมีควายเจือจุนตัวละล้านนะเออ
เมื่อก่อนนั้นน้อยเนื้อต่ำใจนัก
คนทักเด็กเลี้ยงควายไร้วาสนา
จึงเพียรมุ่งเรียนสรรพวิชานานา
ไร้กระบือเงินล้านจนเหมือนเดิม
ในยุคนี้จำต้องหาควายมาเลี้ยง
ขัดถูให้เกลี้ยงต้องดูแลอย่างดี
ยามนี้ใครมีควายเขาเรียกคุณพี่
พัดวีนอนในห้องแอร์ชั่งเย็นควาย
อาหารควายนั้นไม่ต้องคิดมาก
เลี้ยงจากหญ้าเนเปียหนึ่งไร่กว่า
เหตุเป็นหญ้าปลูกง่ายไม่กี่เพลา
เกี่ยวให้ควายกินถ่ายมาเป็นปุ๋ย
อย่าดูถูกคนที่เลี้ยงควาย
ในยุคใหม่มีควายคือมีทุน
เลี้ยงควายดีมีเงินล้านเจือจุน
เด็กเลี้ยงควายก็กลายเป็นคนสำคัญ
แม้เคยต่ำแต่วันนี้ไม่ใช่
เลี้ยงควายได้นั้นคือมีวิชา
ยุค 4.0 ใครมีควายมีค่า
จากเด็กเลี้ยงควายกลายเป็นเศรษฐี
เมื่อก่อนนั้นคนมองเราไร้ค่า
แต่วันนี้ควายพานำความรุ่งเรือง
เด็กเลี้ยงควายกลายเป็นคนรุ่งเรือง
ยุคใหม่เฟื่องฟู ใครมีควายคือชัยชนะ
