จากดินไอกลิ่นโคลนฟุ้ง
เข้ากรุงตามหาหมุดหมาย
แสนเหนื่อยแสนเจ็บเจียนตาย
สุดท้ายไม่เหลืออะไรเลย
หวังพึ่งBCGไร้SEPคงม้วย
วาดฝันโลกสวยสุขสันติ์
ที่หันปลาใหญ่กินเล็กกัน
ไม่ทิ้งกันไว้หลังคงพังทลาย
บัดนี้พื้นป่ามีอยู่ก็เหลือน้อย
ถูกย่อยจัดสรรแปลงใหญ่
ที่หวังหมากผลคือกำไร
ที่สนใจคนส่วนใหญ่แคฝัน
คนไทยหันมาปลูกสามอย่างกันเถิด
บนโคกเกิดประโยชน์สี่อย่างสุขสันติ์
มีหนองมีนาปลูกข้าวกินเหลือแบ่งปัน
อยู่กันด้วยสี่พอจะSDGsแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น