เมื่อนักการเมืองยึดติดในอัตตา
ต่างแผดเสียงออกมาว่าข้านี้เก่ง
เลือกตั้งครั้งนี้ต่างพากันเพ่งเล็ง
ต้องเป็นตัวเต็งลงแข่งประลองเชิง
อย่าถามหาเลยนะอุดมการณ์
มันไม่ใช่หลักของหวานที่กินได้
อย่าถามหาสัตยาบรรณที่ให้ไว้
มันแต่แค่น้ำลายพ่นกันไปวันวัน
อย่าถามหาความยุติธรรมจากสุนัข
อย่าถามหาไม้หลักที่ปักเลนที่สั่นไหว
อย่าถามหากำลังใจจากคนที่ปากไว
ต้องทำใจเพราะว่ามันเป็นเช่นนี้เอง
นักเศรษฐศาสตร์น่าเคารพ
เมื่อได้พบเห็นชั่งน่านับถือ
ชื่อเสียงกึกก้องแสนกระบือ
บัดนี้เป็นนักเศษกระดาษไป
เห็นแสงปลายสภาทำใจหวัง
ไม้ใกล้ฝั่งนับวันจะวางหาย
ทำอวดเก่งไม่กี่วันม้วยมลาย
มิต้องหมายไม่มีผู้สืบเจตนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น