คนจนยุคเอไอ
ยกมือพนมก้มกราบหลวงพ่อเงิน
ลูกทุกข์เหลือเพราะเงินไม่มี
จำต้องจากบ้านมาไปทุกถิ่นที่
อาบเหงื่อต่างน้ำผิวเกรียมไหม้
อดทนสู้ไปขายแรงงานราคาถูก
สี่หกร้อยนักการเมือพูดจะเฝ้าดู
ที่รับอยู่ทุกวันนี้สามร้อยต้นต้น
วันไหนรู้สึกท้อแสนเหนื่อยเพียงใด
ไม่หรอกยาใจคนจนให้มีแรงสู้ต่อ
จำต้องกัดฟันลุกขึ้นทำงานต่อ
และมีเพียงลูกท้อหนึ่งถุงคอยยาไส้
ยามว่างฝึกทักษะศตวรรษยี่สิบเอ็ด
อย่าเอ็ดไปโปราแกรมโค้ดเอไอก็ฝึก
ขายของออนไลน์ดร็อบชิบพี่ยังนึก
จึงจำต้องฝึกจะได้เป็นเศรษฐีสักวัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น