พอสึกออกมาหวังใช้ปริญญายาไส้
แต่ต้องทำใจเขาหาว่าปริญญาเถื่อน
สิ่งที่หวังกลับกลายเป็นสิ่งเลอะเลื่อน
คำว่าปริญญาเถื่อนพี่นี้ได้แต่เจ็บใจ
เก็บกรวดเช็ดถูพี่นี้จำเป็นต้องสู้
ไม่เคยย้อท้อจำต้องสู้เพื่อชีวิตสองเรา
เหน็ดเหนื่อยแค่ไหนเห็นหน้าก็บรรเทา
ชีวิตมันเศร้าเพราะพี่มีปริญญาเถื่อน
ตำแหน่งใหญ่โตผู้ช่วยผู้จัดการร้าน
แต่งานที่ทำทุกอย่างเลยนะโฉมตรู
ไม่เคยเกี่ยงงานเพื่อความเป็นอยู่
พี่จำต้องสู้ก้มหน้าทำเพื่อชีวิตสองเรา
นึกว่าจะเลิศหรูบัสบอยโรงแรมเอเชีย
ใจละเหี่ยบริกรชายคอยเสริฟอาหาร
ต้องคอยเก็บจานลูกค้ามารับประทาน
เขาแสนสำราญพี่นี่อาบเหงื่อน้ำตานอง
ยี่สิบวันลาแล้วบัสบอยโรงแรมเอเชีย
เพราะแสนเพลียวิ่งเก็บจานเช้าจนค่ำ
ชีวิตต้องอยู่ต้องกินจำต้องวิ่งหางานทำ
ชีวิตเปลื้อนน้ำหมึกนี่คือคุณค่าคำว่าปริญญาเถื่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น