วันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2567

แนวทางการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพอเพียงภูมิภาคอาเซียน


  การประชุมรัฐมนตรีแรงงานอาเซียนบวกสาม (ALMM + 3) ครั้งที่ 13 ที่จัดขึ้นเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2567 ณ สาธารณรัฐสิงคโปร์ นำเสนอกรอบความร่วมมือด้านแรงงานในภูมิภาคอาเซียนเพื่อเตรียมความพร้อมในการพัฒนาทักษะของแรงงานให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงานในอนาคต การพัฒนาแรงงานในด้านต่าง ๆ อาทิ ด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรมเพื่อรองรับอุตสาหกรรมใหม่ เช่น เซมิคอนดักเตอร์ ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ระบบหุ่นยนต์และเครื่องจักรอัตโนมัติ ถือเป็นทิศทางสำคัญในการสร้างเขตเศรษฐกิจที่เน้นหลักการเศรษฐกิจพอเพียงที่ยั่งยืน และยังคงค่านิยมความร่วมมือในภูมิภาค

แนวทางการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพอเพียงภูมิภาคอาเซียน

การพัฒนาเขตเศรษฐกิจพอเพียงในอาเซียนควรอิงตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ทรงพระราชทานให้แก่ประเทศไทย ซึ่งเป็นแนวคิดที่สามารถนำไปปรับใช้ในระดับภูมิภาคอาเซียน เพื่อสร้างเศรษฐกิจที่มั่นคง ยั่งยืน และมีการกระจายรายได้อย่างเป็นธรรม โดยแนวทางสำคัญได้แก่:

การพัฒนาทักษะและการเพิ่มโอกาสในตลาดแรงงาน

ในที่ประชุมครั้งนี้ รัฐมนตรีแรงงานไทยได้นำเสนอแนวทางการ Upskill และ Reskill แรงงานเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของภาคอุตสาหกรรมที่มีการเติบโตสูง เช่น AI และระบบอัตโนมัติ ในขณะเดียวกัน ก็ควรส่งเสริมการพัฒนาทักษะด้านอาชีพเฉพาะทาง เช่น ภาษา อาหาร นวดและสปาไทย เพื่อรองรับนักท่องเที่ยว การพัฒนาทักษะเหล่านี้จะช่วยเพิ่มโอกาสในการทำงานและการสร้างรายได้ให้กับครัวเรือน ทั้งยังเป็นการเพิ่มความสามารถในการปรับตัวให้แรงงานสามารถอยู่ในระบบการทำงานได้อย่างยั่งยืน

การสร้างโครงสร้างพื้นฐานและส่งเสริมการทำงานในทุกช่วงวัย

การเตรียมแรงงานในทุกช่วงวัยเพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุเป็นสิ่งสำคัญ โดยจัดทำหลักสูตรตั้งแต่ระดับมัธยมศึกษา อาชีวศึกษา ไปจนถึงมหาวิทยาลัย การเตรียมพร้อมนี้จะช่วยสร้างฐานแรงงานที่เข้มแข็งและเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศสมาชิกในตลาดแรงงานระดับภูมิภาคและระดับโลก

การพัฒนาภาคเกษตรอัจฉริยะและนวัตกรรมอุตสาหกรรมเกษตร

การส่งเสริมอุตสาหกรรมเกษตรอัจฉริยะจะช่วยเพิ่มผลผลิตทางเกษตรและสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจให้กับชุมชนเกษตรกรในอาเซียน ซึ่งเป็นภาคอุตสาหกรรมที่สำคัญและเกี่ยวข้องกับแรงงานจำนวนมากในภูมิภาค การปรับใช้นวัตกรรมเพื่อพัฒนาเกษตรกรรมให้ทันสมัย จะช่วยลดต้นทุน เพิ่มคุณภาพผลผลิต และเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันของสินค้าเกษตรในตลาดโลก

การพัฒนาสิ่งแวดล้อมการทำงานที่ดีและยั่งยืน

สภาพแวดล้อมการทำงานที่ดีเป็นปัจจัยสำคัญในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของแรงงาน การสร้างเขตเศรษฐกิจพอเพียงจึงควรมุ่งเน้นการพัฒนาอย่างยั่งยืน ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม และส่งเสริมสุขภาพแรงงานในทุกระดับ โดยให้ความสำคัญกับการจัดการมลพิษ การใช้พลังงานสะอาด และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพ

ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย

นโยบายพัฒนาทักษะและการศึกษาต่อเนื่อง

อาเซียนควรจัดตั้งศูนย์ฝึกอบรมและสถาบันการศึกษาที่เน้นการพัฒนาทักษะในอุตสาหกรรมแห่งอนาคต และเปิดโอกาสให้แรงงานสามารถเข้าถึงการ Upskill และ Reskill อย่างทั่วถึง ควรมีการพัฒนาเทคโนโลยีที่เน้นความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน และเพิ่มการเข้าถึงการศึกษาในทุกช่วงวัย

นโยบายสนับสนุนการพัฒนาภาคเกษตรอัจฉริยะ

ประเทศสมาชิกควรจัดตั้งกองทุนสนับสนุนอุตสาหกรรมเกษตรอัจฉริยะในระดับภูมิภาค และส่งเสริมการใช้นวัตกรรมการเกษตรที่สามารถลดการพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการใช้ทรัพยากรอย่างจำกัด การเพิ่มผลผลิตและสร้างมาตรฐานคุณภาพสินค้าเกษตรจะช่วยเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของภูมิภาค

นโยบายสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจสีเขียวและการลดมลพิษ

การพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียงควรมุ่งเน้นการส่งเสริมเศรษฐกิจสีเขียวและลดการใช้พลังงานที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม การส่งเสริมอุตสาหกรรมพลังงานสะอาด เช่น พลังงานแสงอาทิตย์และพลังงานลม จะช่วยสนับสนุนเศรษฐกิจยั่งยืนในภูมิภาค

นโยบายส่งเสริมสวัสดิการและสิทธิแรงงาน

เพื่อให้แรงงานมีคุณภาพชีวิตที่ดี ควรมีการกำหนดมาตรฐานสวัสดิการแรงงานที่ครอบคลุม ทั้งในด้านสุขภาพ ความปลอดภัย และสิทธิการทำงานที่เป็นธรรม การกำหนดนโยบายสวัสดิการแรงงานที่ครอบคลุมนี้จะเป็นพื้นฐานสำคัญของการพัฒนาเขตเศรษฐกิจที่มีความยั่งยืนและเป็นธรรมในภูมิภาค

สรุป

การพัฒนาเขตเศรษฐกิจพอเพียงภูมิภาคอาเซียนไม่เพียงแต่จะส่งเสริมเศรษฐกิจของประเทศสมาชิกแต่ละประเทศให้เข้มแข็ง แต่ยังเป็นแนวทางในการสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่ยั่งยืน มีคุณภาพชีวิตที่ดี และสร้างความเชื่อมั่นในเศรษฐกิจภูมิภาคให้กับทั้งนักลงทุนและแรงงาน การร่วมมือกันในเวทีประชุมระดับอาเซียนบวกสามเป็นขั้นตอนสำคัญในการผลักดันภูมิภาคสู่ความเป็นเขตเศรษฐกิจพอเพียงที่ยั่งยืน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

วิเคราะห์ปัญจาลวรรคในพระไตรปิฎกเล่มที่ 23 อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต ปัณณาสก์

  วิเคราะห์ปัญจาลวรรคในพระไตรปิฎกเล่มที่ 23: พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 15 อังคุตตรนิกาย นวกนิบาต ปัณณาสก์ในปริบทพุทธสันติวิธี บทนำ พระไตรปิฎกเล...