ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌
ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno
คลิกฟังเพลงที่นี่
เพลง: "ทางแห่งศีล"
(ท่อน 1)
ในยามใกล้รุ่งเรือง เสียงพระธรรมดังไป
ท่ามกลางโลกเวียนไป นางยักษิณีกล่อมบุตรน้อย
(ท่อน 2)
โอ้เจ้าจงอย่ารบกวน ท่านผู้เพียรปฏิบัติ
คำสอนแห่งพระสัมมาสัมพุทธ ชี้ทางเพื่อพ้นทุกข์ภัย
(ท่อน Hook)
สำรวมในใจและกาย ศีลมั่นใจมิ่งอยู่เสมอ
ทางสว่างเปิดเผย ไม่หลงทางอีกต่อไป
(ท่อน 3)
อย่าได้เพียงแต่ฟังผ่าน ให้คำสอนเตือนในใจ
เพื่อพ้นจากเวียนตาย เวียนเกิดในภูมิไม่ดี
เพลงนี้มีความหมายถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมและการสำรวมในศีล ตามหลักธรรมในปิยังกรสูตร ซึ่งชี้แนะแนวทางแห่งการปฏิบัติที่นำไปสู่ความสงบและการหลุดพ้น
บทความวิชาการ: "ปิยังกรสูตร: การสำรวมและปฏิบัติธรรมเพื่อประโยชน์สูงสุดในชีวิต"
บทนำ
ปิยังกรสูตร เป็นธรรมบทในพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 7 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค ซึ่งถ่ายทอดคำสอนสำคัญที่เกี่ยวกับการสำรวมและปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน ผ่านเรื่องราวของท่านพระอนุรุทธเถระและนางยักษิณีผู้เป็นมารดาของปิยังกระ เรื่องราวในสูตรนี้สะท้อนถึงการตระหนักถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมและความตั้งใจในศีล ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญต่อการพ้นจากกิเลสและการเกิดใหม่ในภูมิไม่ดี
สรุปสาระสำคัญของปิยังกรสูตร ปิยังกรสูตรเริ่มต้นเมื่อท่านพระอนุรุทธอยู่ในพระวิหารเชตวันและได้กล่าวบทพระธรรมในเวลาใกล้รุ่งแห่งราตรี ขณะนั้นนางยักษิณี ผู้เป็นมารดาของปิยังกระได้กล่อมบุตรน้อยของเธอให้เงียบเสียงเพื่อไม่ให้รบกวนการแสดงธรรมของพระเถระ พร้อมแสดงความตั้งใจว่าเธอเองได้เข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าและประพฤติปฏิบัติศีลธรรม เพื่อจะพ้นจากการเกิดเป็นปีศาจ และได้รับประโยชน์จากการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
การเน้นความสำรวมทางกายและวาจาในสูตรนี้ แสดงถึงหลักการที่สำคัญในพระพุทธศาสนา ที่มุ่งเน้นการปฏิบัติศีลและความสำรวม ซึ่งนำไปสู่การหลุดพ้นจากความทุกข์และการเกิดใหม่ในภูมิที่ไม่ดี
หลักธรรมในปิยังกรสูตรและการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
ศีล (Sīla): การรักษาศีลเป็นพื้นฐานสำคัญของการปฏิบัติธรรม เมื่อเราสำรวมในศีลจะทำให้เรามีความสงบและไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับตนเองและผู้อื่น การไม่เบียดเบียนสัตว์และการไม่กล่าวเท็จทั้งที่รู้อยู่ เป็นการสร้างมโนธรรมและความน่าไว้วางใจในสังคม
สำรวมอินทรีย์ (Indriya-saṃvara): การสำรวมทางกายและวาจาเป็นการปิดประตูของการเบียดเบียนและการกระทำที่ไม่ดี เป็นแนวทางการปฏิบัติที่ช่วยให้เราเผชิญหน้ากับอารมณ์และความคิดต่าง ๆ ได้ดีขึ้น
ปัญญา (Paññā): การฟังธรรมและใคร่ครวญถึงหลักคำสอนเป็นการเพิ่มพูนปัญญาและความเข้าใจในสัจธรรม เมื่อเรามีปัญญา จะเห็นถึงโทษของการกระทำชั่วและประโยชน์ของการปฏิบัติที่ถูกต้อง
มุ่งพ้นจากภูมิที่ไม่ดี: การปฏิบัติตามคำสอนในพระพุทธศาสนาเพื่อพัฒนาตนเองทั้งกายและใจ นำไปสู่การปลดปล่อยจากการเกิดใหม่ในภูมิที่ไม่ดี และการมีชีวิตที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม
สรุป ปิยังกรสูตรเป็นคำสอนที่เน้นถึงการปฏิบัติศีลและสำรวมอินทรีย์ เพื่อให้เรามีชีวิตที่สงบสุขและหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดในภูมิที่ไม่ดี การนำหลักธรรมในปิยังกรสูตรมาใช้ในชีวิตประจำวัน จะช่วยให้เรามีชีวิตที่บริสุทธิ์ มีศีลธรรม และสร้างสังคมที่มีความสงบสุขอย่างยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
พระไตรปิฎกเล่มที่ 15 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 7 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค https://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=15&A=6741
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น