ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌
ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno
คลิกฟังเพลงที่นี่
(ท่อน A)
อวิชชาพาใจให้หลงทาง
สังขารสร้างวิญญาณผ่านกาลเวลา
นามรูปก่อเกิดมา อายตนะพาสัมผัส
เวทนารับรู้ชัด ตัณหาจับใจ
(ท่อน B)
อุปาทานยึดมั่น ส่งผ่านถึงภพใหม่
ชาติเกิดอีกครั้งไป ชรามรณะตามมา
เวียนว่ายในสงสาร จนกว่าจะเข้าใจ
ดับอวิชชาได้ ทุกข์ดับไปเอง
(Bridge)
เมื่อเข้าใจเหตุและผล
ทุกข์ล้วนเกิดและดับผ่าน
ปล่อยวางอย่างรู้เท่าทัน
สู่นิพพานที่สงบเย็น
ปฏิจจสมุปบาท: หลักธรรมแห่งการดับทุกข์เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งศึกษาวิเคราะห์หลักธรรมปฏิจจสมุปบาทจากวิภังคสูตร โดยนำเสนอแนวทางการประยุกต์ใช้ในการพัฒนาคุณภาพชีวิตและสังคมอย่างยั่งยืน
1. บทนำ
วิภังคสูตรเป็นพระสูตรสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงการจำแนกปฏิจจสมุปบาท อันเป็นหลักธรรมที่อธิบายกระบวนการเกิดและดับแห่งทุกข์ ผ่านความสัมพันธ์ของเหตุปัจจัย 12 ประการ
2. สาระสำคัญของวิภังคสูตร
2.1 องค์ประกอบของปฏิจจสมุปบาท
อวิชชา: ความไม่รู้แจ้งในอริยสัจ 4
สังขาร: การปรุงแต่งทางกาย วาจา และใจ
วิญญาณ: การรับรู้ทางอายตนะทั้ง 6
นามรูป: องค์ประกอบทางจิตและกาย
สฬายตนะ: อายตนะภายใน 6
ผัสสะ: การกระทบทางอายตนะ
เวทนา: ความรู้สึกสุข ทุกข์ เฉยๆ
ตัณหา: ความทะยานอยากในอารมณ์ 6
อุปาทาน: ความยึดมั่นถือมั่น 4 ประการ
ภพ: กามภพ รูปภพ อรูปภพ
ชาติ: การเกิดในภพต่างๆ
ชรามรณะ: ความแก่และความตาย
3. การประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
การพัฒนาปัญญาเพื่อแก้ไขอวิชชา
การรู้เท่าทันความคิดปรุงแต่ง
การพัฒนาสติในการรับรู้ผ่านอายตนะ
การควบคุมตัณหาและลดการยึดมั่นถือมั่น
4. ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย
ส่งเสริมการศึกษาและปฏิบัติธรรมในสถานศึกษา
พัฒนาหลักสูตรการเรียนรู้ตามหลักปฏิจจสมุปบาท
สนับสนุนการวิจัยและพัฒนาการประยุกต์ใช้หลักธรรม
บูรณาการหลักธรรมในการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจ
5. บทสรุป
ปฏิจจสมุปบาทเป็นหลักธรรมที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและสังคมอย่างยั่งยืน โดยเน้นการพัฒนาปัญญาและการดับทุกข์อย่างเป็นระบบ
เอกสารอ้างอิง
พระไตรปิฎกเล่มที่ 15 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 7 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค https://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=16&A=33
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น