วันจันทร์ที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2567

มนต์เพลงพุทโธจีพีที - สมณพราหมณสูตร : ปัญญาเห็นความไม่เที่ยง

ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌

ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno  

 คลิกฟังเพลงที่นี่

 เพลง:  ปัญญาเห็นความไม่เที่ยง

 (Verse 1)

ชรา มรณะ ไม่เที่ยงตามไป

ทุกสิ่งเปลี่ยนแปร ใจเรารับไว้

ตราบลมหายใจ ยังก้าวต่อไป

เพียงเรารู้เท่าทัน ปัญญามาใกล้

 (Verse 2)

ชาติ ภพ ก่อเกิด เหตุแห่งทุกข์ภัย

วิญญาณแน่นหนัก ให้เราพึงไกล

ลึกซึ้งสังขาร สิ้นสลายไป

หนทางแห่งปัญญา สู่ทางแห่งธรรม

 (Verse 3)

ชีวิตยิ่งใหญ่ หากไม่ยึดมั่น

ปล่อยวางในใจ ทุกอย่างลืมพลัน

ชราและมรณะ ไม่ไหวหวั่น

เพียงเรารู้เข้าใจ ปัญญาฉายแสง

(Outro) 

เกิด-ดับ สรรพสิ่ง ดำเนินตามทาง

ชีวิตเรายิ่งใหญ่ หากเราไม่หวัง

ประโยชน์จากปัญญา นำพาร่วมสร้าง

เรียนรู้ในใจ นำใจพ้นทุกข์


บทความวิชาการ: "วิเคราะห์หลักธรรมในสมณพราหมณสูตร: การเข้าถึงปัญญาอันยิ่งและการประยุกต์ในชีวิตประจำวัน"

บทนำ

"สมณพราหมณสูตร" ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 7 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เป็นพระสูตรที่มีเนื้อหาสำคัญเกี่ยวกับการรู้เท่าทันถึงธรรมชาติของชีวิต การเกิดขึ้นและดับไปของสิ่งต่างๆ อันรวมถึงชราและมรณะ เพื่อให้บรรลุถึงประโยชน์แห่งความเป็นสมณะและพราหมณ์ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า พระสูตรนี้แสดงถึงความสำคัญของการรู้เท่าทันปัจจัยต่างๆ ที่นำไปสู่การเกิด การดับ และหนทางในการหลุดพ้นผ่านความเข้าใจอันลึกซึ้ง

เนื้อหาและหลักธรรมสำคัญ

ในสมณพราหมณสูตร พระพุทธเจ้าได้แสดงถึงสมณะหรือพราหมณ์ที่ไม่รู้ถึงความจริงแห่งชราและมรณะ รวมถึงเหตุเกิดและการดับของชราและมรณะ ไม่สามารถเรียกว่าเป็นสมณะหรือพราหมณ์แท้ได้ ในทางตรงกันข้าม สมณะหรือพราหมณ์ที่มีปัญญารู้เท่าทันถึงความเป็นไปของชรา มรณะ และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง เช่น ชาติ ภพ อุปาทาน ตัณหา เวทนา และสังขาร จะถือเป็นผู้ที่เข้าถึงประโยชน์ของความเป็นสมณะและพราหมณ์ได้อย่างแท้จริง

พระสูตรนี้แสดงให้เห็นถึงแนวทางในการเข้าถึง "ความดับแห่งชราและมรณะ" และ "ความดับแห่งสังขาร" โดยการรู้เท่าทันสภาวะและเหตุปัจจัย ซึ่งเป็นกระบวนการของการพิจารณาทั้งความเป็นไปของปัจจัยภายในและภายนอกอย่างละเอียดรอบคอบ

หลักธรรมและแนวคิดเชิงปรัชญาที่ประยุกต์ใช้ได้ในชีวิตประจำวัน

อริยสัจ 4: การเข้าใจถึงทุกข์ สมุทัย นิโรธ และมรรค คือการเข้าใจถึงสภาวะที่เกิดและดับ เพื่อให้เราตระหนักถึงธรรมชาติของความไม่เที่ยงและฝึกให้ละความยึดติด

ปฏิจจสมุปบาท: หลักการของการเกิดขึ้นและดับไปของทุกสิ่ง ซึ่งเน้นถึงความสัมพันธ์ของเหตุและผลที่ส่งผลต่อกันเป็นวงจร การเข้าใจปฏิจจสมุปบาทจะช่วยให้เรารับรู้ถึงการที่เรากระทำสิ่งใดและผลที่เกิดขึ้น รวมทั้งเป็นการฝึกสติในการพิจารณาถึงปัจจัยที่ก่อให้เกิดความยึดมั่น

สมถะและวิปัสสนา: การเจริญสมาธิเพื่อให้จิตสงบและการพิจารณาให้เห็นความจริงตามสภาวะจะช่วยให้เรารับมือกับความทุกข์ที่เกิดขึ้นในชีวิตได้อย่างมีสติ เช่น การเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงและการสูญเสียในชีวิต

การรู้จักตนเองและการเติบโตทางปัญญา: สมณพราหมณสูตรเน้นให้สมณะและพราหมณ์ต้องมีความรู้ความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ซึ่งสามารถประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ด้วยการฝึกฝนความรู้เท่าทันตนเองอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้เกิดปัญญาในการเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆ อย่างมีสติ

ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย

ส่งเสริมการศึกษาในหลักธรรมเชิงลึกสำหรับผู้นำชุมชนและครู: สนับสนุนให้บุคคลที่มีบทบาทสำคัญในสังคมได้เรียนรู้หลักธรรมที่แฝงไว้ด้วยปรัชญาเพื่อพัฒนาทัศนคติและวิธีคิดให้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตและการทำงาน

จัดโปรแกรมการฝึกฝนสมาธิและการพัฒนาจิตในโรงเรียน: การฝึกสมาธิและการสอนหลักธรรมของสมณพราหมณสูตรตั้งแต่วัยเยาว์จะช่วยให้เยาวชนได้เรียนรู้และเติบโตเป็นผู้มีปัญญาและเข้าใจความเป็นไปของโลกอย่างลึกซึ้ง

สนับสนุนการสร้างสังคมที่ตระหนักรู้และปราศจากความยึดมั่นในสิ่งไม่เที่ยง: ส่งเสริมการจัดกิจกรรมสาธารณะและการสอนเรื่องความไม่เที่ยงเพื่อลดความยึดมั่นและสร้างความเข้าใจที่ลึกซึ้งในชีวิตประจำวัน

บทสรุป

การเข้าถึงปัญญาอันยิ่งผ่านการรู้เท่าทันและการพิจารณาตามหลักธรรมของสมณพราหมณสูตร เป็นแนวทางในการพัฒนาจิตใจและปัญญาเพื่อการดำรงอยู่ที่มีคุณค่าในชีวิตประจำวัน นอกจากจะช่วยให้เราตระหนักถึงความไม่เที่ยงของชีวิตแล้ว ยังเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตให้เป็นสุขและมีความสงบใจ

 เอกสารอ้างอิง

พระไตรปิฎกเล่มที่ 15 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 7 สังยุตตนิกาย สคาถวรรค https://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=16&A=329  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

วิเคราะห์ “อปัณณกวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 27 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 19 ขุททกนิกาย ชาดก เอกกนิบาตชาดก

  บทความวิชาการ: การวิเคราะห์ “อปัณณกวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 27 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 19 ขุททกนิกาย ชาดก เอกกนิบาตชาดก ในปริบทพุทธสันติวิ...