หนังสือ: พุทธสันติวิธีวิถีพระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโย: การเข้าใจการเกื้อกูลของปัจจัยในพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาและสันติสุข
บทนำ
- ความสำคัญของเหตุและผลในพุทธสันติวิธี: อธิบายว่าเหตุและผลเป็นหลักธรรมพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในการปฏิบัติพุทธสันติวิธีอย่างไร
- ความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในบริบทความขัดแย้ง: อธิบายว่าความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในสถานการณ์ความขัดแย้งนั้นมีความซับซ้อนและมีปัจจัยหลายอย่างมาเกี่ยวข้องมากกว่าในชีวิตประจำวันทั่วไป
- วัตถุประสงค์ของหนังสือ: อธิบายว่าหนังสือเล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจหลักธรรมเรื่องเหตุและผลในบริบทพุทธสันติวิธีอย่างลึกซึ้ง และนำไปประยุกต์ใช้ในการแก้ไขความขัดแย้งได้อย่างไร
ในยุคที่การเข้าใจความสัมพันธ์ของปัจจัยที่เกื้อกูลกันและกันเป็นสิ่งสำคัญ พระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโยในพุทธธรรมเสนอหลักการที่สำคัญในการสร้างสันติภาพและการพัฒนาอย่างยั่งยืนในชีวิตมนุษย์และสังคม การศึกษาและการนำหลักการนี้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันสามารถช่วยให้เรามีความเข้าใจที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับการเกิดขึ้นของเหตุและผล การส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดี และการใช้ชีวิตที่มีสันติสุขตามแนวทางพุทธศาสนา
บทที่ 1: พื้นฐานของพุทธสันติวิธีและพระมหาปัฏฐาน
- คำนิยามของพุทธสันติวิธี: แนวทางในการสร้างสันติภาพที่เน้นการพัฒนาทางจิตใจ การเรียนรู้จากธรรมชาติ และการอยู่ร่วมกันอย่างมีสันติ
- พระมหาปัฏฐาน (เหตุปัจจะโย): ความสำคัญของการศึกษาเหตุปัจจัยที่ส่งเสริมการเกิดขึ้นของสิ่งต่าง ๆ การเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยในชีวิตและการสนับสนุนซึ่งกันและกัน
- หลักธรรมแห่งปฏิสัมพันธธรรม: อธิบายหลักธรรมปฏิสัมพันธธรรม ซึ่งเป็นหลักธรรมที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล สังคม และสิ่งแวดล้อม
- เหตุและผลในการเกิดความขัดแย้ง: วิเคราะห์เหตุปัจจัยที่นำไปสู่การเกิดความขัดแย้งในระดับต่างๆ
บทที่ 2: การจำแนกประเภทของปัจจัยในพระมหาปัฏฐาน
- เหตุปัจจะโย (เหตุปัจจัย)
การศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่เป็นเหตุให้เกิดความสุข เช่น การไม่โลภ ไม่โกรธ และการไม่หลง ซึ่งเป็นการเสริมสร้างความสงบสุขทางจิตใจ - อารัมมะณะปัจจะโย (อารมณ์ปัจจัย)
การรับรู้และตอบสนองต่ออารมณ์ที่เกิดจากการสัมผัสกับรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสทางกาย - อะธิปะติปัจจะโย (ปัจจัยอธิปะติ)
อธิบดี 4 ประการ ได้แก่ ฉันทะ (ความพอใจ), วิริยะ (ความเพียร), จิตตะ (ความตั้งใจ), และวิมังสา (การตรวจสอบ) เป็นปัจจัยที่ช่วยให้การดำเนินชีวิตมีทิศทาง - อะนันตะระปัจจะโย และ สะมะนันตะระปัจจะโย
จิตที่กำหนดในทวารทั้ง 6 โดยไม่ขาดระหว่างและจิตที่เกิดร่วมกันในทวารทั้ง 6 - สะหะชาตะปัจจะโย (ปัจจัยที่เกิดร่วมกัน)
การเกิดและดับของจิตและเจตสิกพร้อมกัน ซึ่งเสริมสร้างความสมดุลในจิตใจ - อัญญะมัญญะปัจจะโย (ปัจจัยที่ค้ำชูซึ่งกันและกัน)
การสนับสนุนซึ่งกันและกันระหว่างจิตและเจตสิกเพื่อให้เกิดการเจริญเติบโตทางจิตใจ - นิสสะยะปัจจะโย และ อุปะนิสสะยะปัจจะโย
การอาศัยซึ่งกันและการเข้าใกล้ซึ่งกันเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ในจิตใจ - ปุเรชาตะปัจจะโย และ ปัจฉาชาตะปัจจะโย
อารมณ์ที่กระทบจักษุและจิตที่เกิดภายหลังจากการสัมผัส - อาเสวะนะปัจจะโย (การชวนจิต)
การชวนจิตไปพัวพันกับอารมณ์ต่าง ๆ เพื่อการรับรู้และการเรียนรู้ - กัมมะปัจจะโย และ วิปากะปัจจะโย
ผลของกรรมที่เกิดจากการกระทำและผลที่ตามมาซึ่งช่วยให้เราเข้าใจถึงเหตุและผลในชีวิต - อาหาระปัจจะโย (ปัจจัยอาหาร)
อาหารที่ช่วยให้ร่างกายและจิตใจเจริญเติบโต - อินทรีย์ปัจจะโย (ปัจจัยของอินทรีย์)
การทำงานของตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ เป็นปัจจัยที่สำคัญในการรับรู้และตอบสนองต่อสิ่งต่าง ๆ - ฌานะปัจจะโย (ปัจจัยฌาน)
การเจริญสมาธิและการกำจัดกิเลสเพื่อความเจริญทางจิต - มัคคะปัจจะโย (ปัจจัยมรรค)
อัฏฐังคิกมรรคเป็นปัจจัยที่นำไปสู่การพัฒนาและการบรรลุธรรม - สัมปะยุตตะปัจจะโย และ วิปปะยุตตะปัจจะโย
การเกิดร่วมกันในอารมณ์เดียวกันและการแยกออกจากกันของรูปธรรมนามธรรม - อัตถิปัจจัย และ นัตถิปัจจัย
การที่รูปธรรมนามธรรมยังคงอยู่และการดับของจิตและเจตสิก - วิคะตะปัจจัย และ อะวิคะตะปัจจัย
การแยกกันของจิตและเจตสิกและการดับที่ไม่ต่างกัน
บทที่ 3: เหตุและผลในการแก้ไขความขัดแย้ง
- การใช้สติและปัญญาในการแก้ไขปัญหา: อธิบายถึงบทบาทของสติและปัญญาในการวิเคราะห์สถานการณ์และหาทางออกจากความขัดแย้ง
- การสร้างความเข้าใจอันดี: อธิบายถึงความสำคัญของการสร้างความเข้าใจอันดีระหว่างคู่กรณี
- การให้อภัยและการปล่อยวาง: อธิบายถึงบทบาทของการให้อภัยและการปล่อยวางในการเยียวยาความขัดแย้ง
- การนำหลักพระมหาปัฏฐานไปใช้ในการพัฒนาและสร้างสันติภาพระดับนานาชาติ
- การนำหลักการพระมหาปัฏฐานมาใช้ในการพัฒนาและสร้างสันติภาพในสังคม
- การเสริมสร้างความเข้าใจระหว่างบุคคลและการร่วมมือเพื่อการแก้ไขปัญหา
- การสร้างความสุขและการเจริญเติบโตทางจิตใจในระดับบุคคลและชุมชน
บทที่ 4: การประยุกต์หลักพุทธสันติวิธีในยุคปัจจุบัน
- การใช้แนวทางพุทธสันติวิธีและพระมหาปัฏฐานในการสร้างสันติสุขในโลกที่มีความขัดแย้งและความท้าทาย
- การสนับสนุนการพัฒนาที่ยั่งยืนด้วยการใช้ความเข้าใจของปัจจัยเกื้อกูลในการแก้ไขปัญหา
บทสรุป
วางกรอบหนังสือ: เหตุปัจจัยโยเกื้อกูลสนับสนุนในบริบทพุทธสันติวิธี: การเข้าใจความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนของเหตุและผล
บทนำ
- ความสำคัญของเหตุและผลในพุทธสันติวิธี: อธิบายว่าเหตุและผลเป็นหลักธรรมพื้นฐานที่สำคัญที่สุดในการปฏิบัติพุทธสันติวิธีอย่างไร
- ความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในบริบทความขัดแย้ง: อธิบายว่าความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในสถานการณ์ความขัดแย้งนั้นมีความซับซ้อนและมีปัจจัยหลายอย่างมาเกี่ยวข้องมากกว่าในชีวิตประจำวันทั่วไป
- วัตถุประสงค์ของหนังสือ: อธิบายว่าหนังสือเล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจหลักธรรมเรื่องเหตุและผลในบริบทพุทธสันติวิธีอย่างลึกซึ้ง และนำไปประยุกต์ใช้ในการแก้ไขความขัดแย้งได้อย่างไร
บทที่ 1: เหตุและผลในหลักธรรมพุทธสันติวิธี
- นิยามของพุทธสันติวิธี: อธิบายความหมายของพุทธสันติวิธี และความเกี่ยวข้องกับหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา
- หลักธรรมแห่งปฏิสัมพันธธรรม: อธิบายหลักธรรมปฏิสัมพันธธรรม ซึ่งเป็นหลักธรรมที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล สังคม และสิ่งแวดล้อม
- เหตุและผลในการเกิดความขัดแย้ง: วิเคราะห์เหตุปัจจัยที่นำไปสู่การเกิดความขัดแย้งในระดับต่างๆ
บทที่ 2: เหตุและผลในการแก้ไขความขัดแย้ง
- การใช้สติและปัญญาในการแก้ไขปัญหา: อธิบายถึงบทบาทของสติและปัญญาในการวิเคราะห์สถานการณ์และหาทางออกจากความขัดแย้ง
- การสร้างความเข้าใจอันดี: อธิบายถึงความสำคัญของการสร้างความเข้าใจอันดีระหว่างคู่กรณี
- การให้อภัยและการปล่อยวาง: อธิบายถึงบทบาทของการให้อภัยและการปล่อยวางในการเยียวยาความขัดแย้ง
บทที่ 3: เหตุและผลกับการสร้างสันติสุข
- การสร้างวัฒนธรรมแห่งสันติสุข: อธิบายถึงการสร้างวัฒนธรรมแห่งสันติสุขในระดับปัจเจกบุคคล สังคม และระดับนานาชาติ
- บทบาทของผู้นำในการสร้างสันติสุข: อธิบายถึงบทบาทของผู้นำในการสร้างสันติสุข
- การป้องกันความขัดแย้ง: อธิบายถึงวิธีการป้องกันความขัดแย้งก่อนที่จะบานปลาย
บทที่ 4: เหตุและผลกับการเปลี่ยนแปลงสังคม
- การใช้พุทธสันติวิธีในการเปลี่ยนแปลงสังคม: อธิบายถึงการใช้พุทธสันติวิธีในการแก้ไขปัญหาสังคมและสร้างการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี
- การสร้างความร่วมมือ: อธิบายถึงความสำคัญของการสร้างความร่วมมือกับกลุ่มบุคคลต่างๆ เพื่อบรรลุเป้าหมายร่วมกัน
- การสร้างสังคมที่เท่าเทียม: อธิบายถึงการสร้างสังคมที่เท่าเทียมและยุติธรรม
บทสรุป
- สรุปความสำคัญของเหตุและผลในพุทธสันติวิธี: สรุปความสำคัญของหลักธรรมเรื่องเหตุและผลในการปฏิบัติพุทธสันติวิธีอีกครั้ง
- การนำไปปฏิบัติ: สรุปวิธีการนำหลักธรรมเรื่องเหตุและผลไปประยุกต์ใช้ในการแก้ไขความขัดแย้งและสร้างสันติสุข
- คำแนะนำสำหรับผู้อ่าน: ให้คำแนะนำสำหรับผู้อ่านที่ต้องการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับพุทธสันติวิธีและนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
พระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโยเป็นหลักการที่ช่วยให้เราเข้าใจถึงการสนับสนุนกันและกันของปัจจัยต่าง ๆ ซึ่งส่งผลให้เกิดการพัฒนาและการดำรงอยู่ที่มีสันติสุข การนำหลักการเหล่านี้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันและในสังคมสามารถช่วยเสริมสร้างความเข้าใจ การเจริญเติบโตทางจิตใจ และการสร้างโลกที่มีความสงบสุขยิ่งขึ้น.
ภาคผนวก
เหตุปัจจยสูตร (Paticcasamuppada Sutta) เป็นหนึ่งในสูตรสำคัญของพระพุทธศาสนา ซึ่งกล่าวถึงหลักการของการเกิดและการดับของสิ่งต่าง ๆ ในโลก ผ่านแนวคิดที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท หรือ Dependent Origination (การเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย) โดยอธิบายว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกเกิดขึ้นเนื่องจากเหตุปัจจัยที่สัมพันธ์กัน ไม่มีสิ่งใดที่เกิดขึ้นได้โดยอิสระจากสิ่งอื่น
เนื้อหาเบื้องต้นของเหตุปัจจยสูตร:
เหตุปัจจยสูตรอธิบายว่า การเกิดขึ้นของทุกสิ่งเกิดจากการเชื่อมโยงของเหตุและผล 12 ข้อ ซึ่งประกอบด้วย:
- อวิชชา (Ignorance) – ความไม่รู้
- สังขาร (Formations) – การกระทำหรือปัจจัยที่เกิดจากความไม่รู้
- วิญญาณ (Consciousness) – การรับรู้
- นามรูป (Name and Form) – องค์ประกอบของจิตใจและร่างกาย
- สฬายตนะ (Six Sense Bases) – หกช่องทางการรับรู้ (ตา, หู, จมูก, ลิ้น, กาย, ใจ)
- สัมผัส (Contact) – การติดต่อสัมผัสระหว่างช่องทางการรับรู้กับสิ่งต่าง ๆ
- เวทนา (Feeling) – ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการสัมผัส
- ทัสสนะ (Craving) – ความอยากได้
- อุปาทาน (Clinging) – การยึดติด
- ภพ (Becoming) – การเกิดขึ้นใหม่
- เจตนารมณ์ (Birth) – การเกิด
- ทุกข์ (Old Age and Death) – ความแก่และความตาย
ความหมายของการเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย:
หลักการปฏิจจสมุปบาทสอนว่า ไม่มีสิ่งใดที่เกิดขึ้นได้โดยปราศจากเหตุปัจจัย ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นและดับไปตามความสัมพันธ์ของปัจจัยต่าง ๆ ความเข้าใจในเหตุปัจจยสูตรจะช่วยให้เราตระหนักถึงธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงและการเกิดขึ้นและดับไปของสิ่งต่าง ๆ ในชีวิต การเข้าใจหลักการนี้เป็นพื้นฐานสำคัญในการพัฒนาจิตใจและการปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นจากความทุกข์.
ความสำคัญของเหตุปัจจยสูตรในพุทธศาสนา:
เหตุปัจจยสูตรเป็นการอธิบายถึงความสัมพันธ์ของเหตุและผลที่ทำให้เกิดการเกิดขึ้นของสิ่งต่าง ๆ โดยหลักการนี้ไม่เพียงแต่แสดงถึงการเกิดขึ้นของชีวิตและโลกที่เป็นจริงเท่านั้น แต่ยังช่วยให้ผู้ฝึกฝนพิจารณาและเข้าใจถึงการดับไปของความทุกข์และการหลุดพ้นจากการยึดติด ซึ่งเป็นหัวใจของการปฏิบัติธรรมในพุทธศาสนา.
เหตุปัจจยสูตรจึงเป็นเครื่องมือที่สำคัญในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับต้นเหตุของความทุกข์และหนทางที่จะนำไปสู่การหลุดพ้นและสันติสุขที่แท้จริง.
บรรณานุกรม:
รวบรวมแหล่งข้อมูลที่ใช้ในการเขียนหนังสือ
เป้าหมายของหนังสือ นั้นหลากหลายและขึ้นอยู่กับประเภทของหนังสือ ผู้เขียน และผู้อ่านเป้าหมายเป็นหลัก แต่โดยทั่วไปแล้ว เป้าหมายหลักของหนังสือสามารถแบ่งออกได้ดังนี้
- ให้ความรู้: หนังสือหลายเล่มมีเป้าหมายในการถ่ายทอดความรู้ในสาขาวิชาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นวิทยาศาสตร์ สังคมศาสตร์ หรือมนุษยศาสตร์ เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
- สร้างความบันเทิง: หนังสือบางเล่มมีเป้าหมายเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับผู้อ่าน เช่น นิยาย การ์ตูน หรือหนังสือเล่มสั้น อาจเป็นการผ่อนคลายจิตใจ หรือสร้างแรงบันดาลใจ
- เปลี่ยนแปลงมุมมอง: หนังสือบางเล่มมีเป้าหมายในการเปลี่ยนแปลงมุมมอง หรือทัศนคติของผู้อ่าน อาจเป็นการกระตุ้นให้ผู้อ่านคิดวิเคราะห์ หรือมองโลกในมุมที่แตกต่างออกไป
- สร้างแรงบันดาลใจ: หนังสือบางเล่มมีเป้าหมายในการสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อ่าน เช่น ชีวประวัติของบุคคลสำคัญ หรือหนังสือที่เกี่ยวกับการพัฒนาตนเอง
- บันทึกประวัติศาสตร์: หนังสือประวัติศาสตร์มีเป้าหมายในการบันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต เพื่อให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาและเรียนรู้
- สื่อสารความคิดเห็น: หนังสือบางเล่มเป็นการสื่อสารความคิดเห็นของผู้เขียนเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ เช่น การเมือง สังคม หรือวัฒนธรรม
นอกจากเป้าหมายหลักเหล่านี้แล้ว หนังสือยังอาจมีเป้าหมายอื่นๆ อีก เช่น:
- สร้างรายได้: สำหรับผู้เขียนและสำนักพิมพ์
- อนุรักษ์วัฒนธรรม: หนังสือเก่าแก่ หรือหนังสือที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมท้องถิ่น
- เผยแพร่ศาสนา: หนังสือทางศาสนา
- การตลาด: หนังสือบางเล่มอาจมีเป้าหมายเพื่อโปรโมทผลิตภัณฑ์หรือบริการ
ปัจจัยที่ส่งผลต่อเป้าหมายของหนังสือ
- ผู้เขียน: ประสบการณ์ ความสนใจ และความเชี่ยวชาญของผู้เขียน
- ผู้อ่านเป้าหมาย: อายุ เพศ การศึกษา และความสนใจของผู้อ่าน
- บริบททางสังคมและวัฒนธรรม: สภาพแวดล้อมทางสังคมและวัฒนธรรมในช่วงเวลาที่หนังสือถูกเขียนขึ้น
คำคมจากพระธรรม:
“การรู้ถึงปัจจัยที่เกื้อกูลซึ่งกันและกันเป็นการเข้าใจธรรมชาติของการเกิดขึ้น ซึ่งนำไปสู่การปล่อยวางจากความยึดมั่นและการสร้างสันติสุขในชีวิต.”
บทนำ
ความสำคัญของเหตุและผลในพุทธสันติวิธี
เหตุและผลเป็นหลักธรรมพื้นฐานที่สำคัญในพุทธศาสนาและมีบทบาทสำคัญในพุทธสันติวิธี ซึ่งเป็นกระบวนการที่เน้นการสร้างความสมดุล ความเข้าใจ และความปรองดองในชีวิตมนุษย์ หลักการนี้มีรากฐานอยู่ในพระมหาปัฏฐาน ซึ่งเป็นคำสอนในพระอภิธรรมที่กล่าวถึงความสัมพันธ์ของปัจจัยต่าง ๆ ในชีวิต หลักธรรมเรื่องเหตุและผลช่วยให้เราเข้าใจถึงความสัมพันธ์เชิงซ้อนระหว่างการกระทำและผลที่เกิดขึ้น ทำให้เราสามารถวางแผนและตัดสินใจเพื่อสร้างสันติภาพทั้งในระดับบุคคลและสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในบริบทความขัดแย้ง
ในสถานการณ์ความขัดแย้ง ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลมักซับซ้อนกว่าการวิเคราะห์เหตุและผลในชีวิตประจำวันทั่วไป ปัจจัยต่าง ๆ เช่น ความเชื่อ ความรู้สึก อารมณ์ สภาพแวดล้อมทางสังคม และประวัติศาสตร์ล้วนมีอิทธิพลต่อความขัดแย้ง และทำให้กระบวนการแก้ไขปัญหามีความท้าทายมากขึ้น การทำความเข้าใจความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งของปัจจัยเหล่านี้ช่วยให้เราสามารถมองเห็นรากเหง้าของปัญหาและหาทางออกที่ยั่งยืนได้อย่างรอบคอบและมีประสิทธิภาพ
วัตถุประสงค์ของหนังสือ
หนังสือเล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจหลักธรรมเรื่องเหตุและผลในบริบทพุทธสันติวิธีอย่างลึกซึ้ง โดยเน้นที่การศึกษาพระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโย ซึ่งนำเสนอหลักการของปัจจัยที่เกื้อกูลกันและกัน การศึกษาเรื่องนี้ไม่เพียงช่วยให้เราเข้าใจถึงกระบวนการเกิดขึ้นของเหตุและผลในชีวิต แต่ยังช่วยให้เราเห็นถึงวิธีการส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดีในสังคม และนำไปใช้ในการแก้ไขความขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์และยั่งยืน
ยุคสมัยแห่งความเข้าใจและการเกื้อกูล
ในยุคที่โลกเผชิญกับความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว การเข้าใจความสัมพันธ์ของปัจจัยที่เกื้อกูลกันและกันเป็นสิ่งสำคัญ พระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโยในพุทธธรรมเสนอหลักการที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อสร้างสันติภาพและพัฒนาอย่างยั่งยืนในชีวิตมนุษย์และสังคม การศึกษาหลักธรรมนี้ช่วยเปิดมุมมองใหม่เกี่ยวกับการใช้ชีวิตที่มีความสมดุลและสร้างสันติสุข การนำหลักเหตุและผลไปปฏิบัติในชีวิตประจำวันจึงไม่เพียงแต่เป็นแนวทางแห่งการพัฒนาตนเอง แต่ยังเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่เกื้อกูลในสังคมให้มั่นคงและยั่งยืน
หนังสือ “พุทธสันติวิธีวิถีพระมหาปัฏฐานเหตุปัจจะโย: การเข้าใจการเกื้อกูลของปัจจัยในพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาและสันติสุข” จึงเป็นคู่มือที่ช่วยผู้อ่านเปิดประตูสู่ความเข้าใจในพุทธธรรมเชิงลึก พร้อมทั้งแนะแนวทางการประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงเพื่อสร้างสันติภาพในระดับบุคคล ครอบครัว ชุมชน และสังคมโลก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น