วันศุกร์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2567

วิเคราะห์ จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 18: บทเรียนสำหรับพุทธสันติวิธี

 วิเคราะห์ จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 18: บทเรียนสำหรับพุทธสันติวิธี


บทนำ

พระไตรปิฎกถือเป็นแหล่งปัญญาที่สำคัญในการนำเสนอวิถีแห่งสันติภาพ ทั้งในระดับบุคคลและสังคม จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ ใน สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค พระไตรปิฎกเล่มที่ 18 มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับการสนทนาเกี่ยวกับปัญหาของชีวิต การปล่อยวางจากกิเลส และการปฏิบัติเพื่อความสงบสุขของจิตใจ

บทความนี้วิเคราะห์สูตรสำคัญ 10 สูตรใน จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ โดยใช้กรอบแนวคิดจากพุทธสันติวิธีเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในระดับนโยบายที่สามารถปรับใช้ได้จริงในปัจจุบัน


การวิเคราะห์สูตร

เนื้อหาใน จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ มีบทสนทนาที่แสดงถึงหลักธรรมในมิติของการปล่อยวางกิเลสและการปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุเป้าหมายแห่งชีวิต อาทิ

  1. สังโยชนสูตร

    • เนื้อหา: การอธิบายเรื่องกิเลสที่ผูกมัดจิตใจมนุษย์
    • การวิเคราะห์: พุทธวิธีในการปลดปล่อยจิตใจจากพันธนาการ เช่น ราคะ โทสะ และโมหะ
  2. อิสิทัตตสูตร ที่ 1 และ 2

    • เนื้อหา: สนทนาเกี่ยวกับการละเว้นจากความยึดติดในรูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส
    • การวิเคราะห์: เน้นการฝึกสติและปัญญาเพื่อการปลดปล่อยจิตใจ
  3. มหกสูตร

    • เนื้อหา: การปฏิบัติที่เป็นไปเพื่อความสงบของใจในท่ามกลางความทุกข์
    • การวิเคราะห์: วิธีการบริหารจิตเพื่อความเป็นอิสระทางอารมณ์
  4. กามภูสูตร ที่ 1 และ 2

    • เนื้อหา: อธิบายถึงผลกระทบของความยึดติดในกาม
    • การวิเคราะห์: มิติของจริยธรรมในสังคมที่มุ่งเน้นการลดปัญหาความขัดแย้งที่เกิดจากความอยาก
  5. โคทัตตสูตร

    • เนื้อหา: การแสดงถึงความสำคัญของการปฏิบัติเพื่อสันติสุข
    • การวิเคราะห์: สร้างกรอบปฏิบัติสำหรับผู้ปรารถนาสันติภาพ
  6. นิคัณฐสูตร

    • เนื้อหา: เปรียบเทียบคำสอนในพระพุทธศาสนากับลัทธิอื่น
    • การวิเคราะห์: วิธีการสร้างความเข้าใจและปรับตัวในสังคมพหุวัฒนธรรม
  7. อเจลสูตร

    • เนื้อหา: อธิบายถึงการปล่อยวางความยึดติดในอัตตา
    • การวิเคราะห์: การลดอัตตาเพื่อนำไปสู่ความสงบสุขในสังคม
  8. คิลานสูตร

    • เนื้อหา: การบรรเทาความทุกข์จากการเจ็บป่วยทางกายและใจ
    • การวิเคราะห์: บทบาทของการดูแลทั้งสุขภาพกายและจิตในกระบวนการสร้างสันติ

การประยุกต์ใช้ในเชิงนโยบาย

  1. สร้างความเข้าใจในระดับบุคคล
    • สนับสนุนการศึกษาและฝึกปฏิบัติธรรมที่เกี่ยวกับการปล่อยวางกิเลส
  2. พัฒนากระบวนการสร้างสันติสุขในสังคม
    • การใช้หลักพุทธสันติวิธี เช่น การเจรจาด้วยปัญญาและความเมตตา
  3. สนับสนุนการดูแลสุขภาวะจิต
    • ส่งเสริมกิจกรรมที่ช่วยสร้างสติและสมาธิในกลุ่มเป้าหมายหลากหลาย

สรุป

จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์ มีบทบาทสำคัญในการชี้แนวทางปฏิบัติสู่ความสงบของจิตใจและการสร้างสันติสุขในสังคม การนำหลักธรรมจากสูตรต่าง ๆ มาใช้ในเชิงนโยบายสามารถสร้างผลกระทบเชิงบวกต่อความเป็นอยู่ของประชาชนและลดความขัดแย้งในสังคมได้อย่างยั่งยืน


คำสำคัญ: จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์, พุทธสันติวิธี, สังยุตตนิกาย, การปล่อยวาง, การสร้างสันติ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

"ชูศักดิ์" จี้ "พศ." ออกมาตรการและกลไกป้องกันไม่ให้มีการบ่อนทำลายพระพุทธศาสนา

  เมื่อวันที่  11 ธันวาคม 2567  ที่ห้องประชุม 301 ตึกบัญชาการ 1 ทำเนียบรัฐบาล นายชูศักดิ์ ศิรินิล รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เป็นประธานก...