จากใจมหาจ่อย ลายพราง

ขอบคุณเพื่อนที่ช่วยผ่านอีกหนึ่งปี
ขอบคุณเจ้าหนี้ที่ยังผ่อนผัน
ขอบคุณอุปสรรคนานาเป็นแรงผักดัน
ขอบคุณสองบุตรีนั้นเป็นธงชัยให้พ่อเดิน

ปีใหม่นี้มหาไม่มีพรใดจะมอบให้
ปรารถนาสิ่งใดจงเร่งขวนขวาย
เศรษฐกิจแย่จะเข้าสู่จุดอันตราย
พอเพียงไซร้เป็นศาสตร์ที่พ่อวางให้ลูกไทยเดิน

หากผองไทยเดินตามมนี้มีสุขแน่
เมื่อมั่งมีจงรู้จักเผื่อแพร่ผู้ขัดสน
เขาก็คือเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ถึงคราวอับจน
นี้คือหนึ่งในพระศาสตร์พระราชา

ขาดเติมให้เต็มพระพรหมบัณฑิตกล่าว
เต็มให้รู้จักพอพระพรหมบัณฑิตไขขาน
พอให้รู้จักแบ่งพระพรหมบัณฑิตได้จาน
แบ่งต้องเป็นธรรมพระพรหมบัณฑิตระบุไว้นี้คือหัวใจพระศาสตร์พระราชา

โลกนี้ผันแปรไม่แน่นอน
เปรียบได้ดังก้อนเมฆบนท้องฟ้า
ห้าสิบปีในชีวิตที่ผ่านมาหาใช่อะไร
หากแต่คือความฝันอันยาวนาน
ค่ำคืนนี้ละอองฝนโปรยแผ่วบาง
ภายในกระท่อมอันเดียวดาย
ฉันกระชับเสื้อคลุมแนบกาย
พิงหน้าต่างที่ว่างเปล่าอยู่คนเดียวเงียบๆ

:เรียวกัน
:สมภาร พรหมทา แปล
มหาจ่อย ลายพรางนำมาแบ่งปัน

ขอบคุณฟ้าเบิกเนตร
ปัดเศษธุลีในตาฉัน
แจ่มกระจ่างโดยพลัน
วันผันผ่านล้วนมายา

ไม่อาฆาตไม่โกรธไม่แค้น
ขอเธอเสพสุขในแดนสรวง
ที่ผ่านมาคือความหลอกลวง
ขอเธอจงหลุดบ่วงแห่งอาย

มองด้วยความว่าง
เดียวมันก็จะสว่าง
หนามที่ขวางทาง
มลายเป็นปุ๋ยอินทรีย์

ฝุ่นเกาะกาย
เป่าจางหาย
ลูบเกาะกาย
เป่าหรือลูบดี

เศษไม้อาจด้อยค่า
อยู่กับคนอัพปัญญาไร้ความหมาย
ปราชญ์เมธีตาเป็นประกาย
เจียรวิจิตรประดับกาย

รอยเท้าบนพื้นทราย
ใครนะย้ำก็จางหาย
จะย้ำกี่ครั้งก็พลันมลาย
ชั้งน้อยใจใครนะชั้งขยันย้ำจริง

มามามาดื่มกันเพื่อน
มาดื่มภาษีช่วยชาติ
ดื่มมากน้อยมิชังชาติ
มารินรักชาติของจริง

อ้าวชนแก้วหน่อยเพื่อน
จะได้ลืมเลือนสิ่งเก่าเก่า
ไม่นานคงได้เห็นนงเยาว์
ตื่นมาอีกทีอ๋อพี่ฝันไป

จิบนี้ขอลืมเธอให้สนิท
จิบอีกนิดขอลืมเธอให้จางหาย
จิบถี่ถี่หัวใจพี่มันมลาย
จิบไม่ต้องกระดกเลยเพื่อลืมเธอ

จอกสามเริ่มตาเยิ้ม
จอกสี่เริ่มเคลิ้มหนา
จอกห้านึกถึงแก้วตา
จอกหกกระดกหมดไหเลย

วันนี้เมาน้ำชากีฬาวัจน์
เมาให้มันชัดชัดนะวันนี้
มีอะไรก็ได้แถลงเปล่งวจี
ปีใหม่นี้จะเป็นคนดีของใครกัน

จะกินต่อหรือจะพอเท่านี้
นี่ก็หมดขวดที่สี่แล้วหนา
ขวดห้าคงจะสร้างคาตา
ใครหนอจะช่วยจ่ายตงค์

สังคมไทยก็มีประมาณนี้
เทศกาลปีใหม่หากินได้
ตรูจะกินมันหนักหัวใคร
ฟ้าวันใหม่แม่ขอตังค์ค่ารถแน่