(Verse 1)
จับงูพิษที่หาง หวังเพียงลาภสักการะ
คำสรรเสริญไม่ยั่งยืน ยกตนข่มผู้อื่นเท่านั้น
ศึกษาธรรมที่ผิดทาง พาหลงเข้าในวังวน
งูพิษพร้อมจะกัด ให้เราเจ็บปวดเสียใจ
(Verse 2)
ศึกษาเพื่อหลุดพ้น มุ่งหนทางสู่ความจริง
ไม่ยึดติดความทะเยอทะยาน ลาภยศหรือชื่อเสียง
นิสสรณัตถ์ในใจ พาเราผ่านทุกข์ทน
ปัญญาคือแสงส่อง ให้เราพ้นจากทุกข์ภัย
(Verse 3)
อย่าให้งูพิษกัด จงใช้ธรรมะปกป้อง
เรียนรู้ด้วยความสงบสุข ไม่หวังผลให้ตัวเราทะนง
อนวตติตถิในใจ ไม่หันกลับไปที่เดิม
เดินทางสู่ความเบาสบาย ด้วยจิตใจที่หลุดพ้น
(Chorus)
มุ่งสู่สัมมาทิฐิ มองเห็นโลกด้วยความจริง
สัมมาสังกัปปะ ยึดมั่นในความตั้งใจ
ศึกษาธรรมเพื่อพ้นทุกข์ อย่าหลงในความโลภลวง
ทางแห่งปัญญา คือทางพ้นภัยในใจเรา
(Outro)
ศึกษาเพื่อความสงบสุข ไม่ติดในสิ่งลวงตา
พ้นจากความทุกข์ลำบาก เดินบนทางแห่งปัญญา
ทางนี้คือทางที่ถูกต้อง ไม่หลงในงูพิษร้าย
พ้นทุกข์ได้ด้วยใจเรา สู่การปล่อยวางอย่างแท้จริง
สรุปสารสำคัญของอลคัททูสูตร:
ใน อลคัททูสูตร พระพุทธเจ้าได้แสดงถึงการศึกษาธรรมที่ไม่ถูกต้องหรือผิดวัตถุประสงค์ โดยเปรียบเทียบกับการจับงูพิษที่หาง ซึ่งผู้จับมีโอกาสสูงที่จะถูกงูเลื้อยกลับมาขบกัด การศึกษาที่ทำไปเพื่อหวังลาภสักการะ ชื่อเสียง หรือเพื่อยกตนข่มผู้อื่น ไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริงของการศึกษาในพระธรรม แต่ควรศึกษาเพื่อความหลุดพ้นจากทุกข์และการประพฤติปฏิบัติเพื่อประโยชน์แก่ตนเองและผู้อื่น
หลักธรรมใน อลคัททูสูตร:
1. สัมมาทิฐิ (ความเห็นชอบ): การมีทัศนะที่ถูกต้องต่อการศึกษาธรรม ไม่ให้หวังเพียงผลประโยชน์ทางโลก แต่เพื่อความหลุดพ้นจากทุกข์
2. สัมมาสังกัปปะ (ความดำริชอบ): ความตั้งใจที่ถูกต้อง มุ่งหมายในการพัฒนาจิตใจและปัญญาให้พ้นจากกิเลส
3. นิสสรณัตถปริยัติ (การศึกษาเพื่อออกจากทุกข์): การศึกษาเพื่อนำไปสู่การพ้นจากทุกข์อย่างแท้จริง
4. อนวตติตถิ (ไม่หันกลับไปที่เดิม): การไม่ถอยกลับไปสู่ความผิดพลาดหรือหลงทางในกิเลสเดิม
การนำหลักธรรมมาใช้ในชีวิตประจำวัน:
1. ศึกษาด้วยความบริสุทธิ์ใจ: ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ในด้านใด เราควรมีจุดมุ่งหมายที่บริสุทธิ์ ตั้งใจเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเอง ไม่ใช่เพื่อยกตนข่มผู้อื่น
2. ระวังความทะเยอทะยาน: อย่าให้ความอยากได้ชื่อเสียง ลาภสักการะ หรือความทะเยอทะยานทำให้เราหลงทางในการดำเนินชีวิต
3. พัฒนาตนเองสู่ความหลุดพ้น: เราควรมุ่งมั่นในหนทางที่นำไปสู่ความสงบสุขและการปล่อยวาง ไม่ยึดติดกับสิ่งที่ก่อให้เกิดทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น