ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌
ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno
(Verse 1)
เสียงลือจากมวลชน...มันกรีดหัวใจ
คำพูดลอยลมไป...ไม่เหลือใครยืนข้าง
ใส่ร้ายด้วยความเชื่อ...ไม่แคร์ความจริง
ตัดสินกันเพียงคำพูด...ฉันต้องกลายเป็นคนบาป
(Chorus)
คำพิพากษา ศาลของสังคม
ไม่มีวันได้ยินเสียงร้องขอ
ไม่เคยสนใจข้อเท็จจริง
แค่ใครสักคนชี้มา...แล้วฉันก็คือผู้ร้าย
(Verse 2)
ฟักที่ถูกทิ้งไว้...กับบาปที่ไม่มี
เมอร์โซที่ไม่ร้องไห้...เพราะโลกนี้มันแปลก
พวกเขาล้วนต้องช้ำใจ...ในเกมการลงโทษ
ไม่มีการไต่สวน...แต่ถูกเผาผลาญด้วยไฟความกลัว
(Chorus)
คำพิพากษา ศาลของสังคม
ไม่มีวันได้ยินเสียงร้องขอ
ไม่เคยสนใจข้อเท็จจริง
แค่ใครสักคนชี้มา...แล้วฉันก็คือผู้ร้าย
(Bridge)
คำตัดสินมันแรง...เหมือนใบมีดแหลมคม
ความจริงกลับเบาลง...เมื่อเสียงฝูงชนดังกึกก้อง
ฉันยืนอยู่ตรงนี้...เป็นเพียงคนโดดเดี่ยว
ในโลกที่เต็มไปด้วยคำพิพากษา
(Outro)
ฟักถูกฝังไว้...กับความเศร้า
เมอร์โซถูกตัดสิน...เพียงเพราะเขาเป็นคนนอก
เราล้วนต่างถูกลืม...ในศาลเตี้ยที่ไม่ยุติธรรม
และนี่คือคำพิพากษาศาลเตี้ย...ที่ไม่มีวันจาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น