ເນື້ອເພງ : ດຣສົມພົງສ໌
ທຳນອງ - ຮ້ອງໂດຍ : suno
(Verse 1)
เมื่อใจเราว่าง งานนั้นกลับกลายเป็นครู
อุปสรรคมากมาย เป็นเครื่องฝึกดูให้เราเข้มแข็ง
รักในงานที่ทำ ไม่ได้หวังจะมีเพียงสิ่งแทน
แค่พัฒนาตัวตน ให้เป็นคนดีและแกร่ง
(Chorus)
ไม่ใช่แค่ความสำเร็จที่ใครเห็น
แต่คือการรู้จักละวางใจให้เป็น
เดินตามทางที่เมตตา รู้ปล่อยวาง
เจ็ดหลักความสุข สู่ทางแห่งความสงบงาม
(Verse 2)
คำพูดมีพลังเมื่อคิดก่อนที่จะพูดไป
ไม่พูดทุกสิ่งที่คิดไว้ ด้วยใจที่เมตตา
รักษาความจริงไม่ทำร้ายใครด้วยวาจา
นี่คือวิถีแห่งใจที่เป็นอิสระ
(Verse 3)
คนรอบกาย ไม่อาจหลีกหนีจากความผูกพัน
แม้เจ็บปวด แต่เราจะยังเมตตาและให้ความรัก
ฝึกใจให้สงบ ยิ่งอยู่ใกล้จิตยิ่งพัฒนา
เป็นฐานสำคัญ สู่ความสุขอย่างมั่นคง
(Bridge)
เราแค่คนธรรมดา ยอมรับว่ายังไม่บรรลุ
ความสุขอยู่ในทุกย่างก้าวที่เราเดิน
เมื่อไม่ยึดติดที่ใด ทุกที่คือความสุขเช่นเดิม
(Outro)
ตระหนักว่าชีวิตแค่ชั่วคราว
ลดอัตตา ให้เมตตาเป็นทางสว่าง
เมื่อยึดน้อยก็ทุกข์น้อย รู้จักปล่อยวาง
เจ็ดสายแห่งสุข จะพาใจไปสู่ทางที่เบิกบาน
ขอบคุณข้อมูลจากเพจ - พศิน อินทรวงค์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น