(Verse 1)
นั่งเหม่อตาลอย คิดถึงสาวเหลือน้อย
ใจพี่ค่อย ค่อยล่องลอยไปหาน้อง
บนหอโหวดสูง แห่งร้อยเอ็ดทั้งวันทั้งคืน
มองขอบฟ้า กว้างไกลพี่ใจลอยลำพอง
(Verse 2)
ตาละห้อย คิดถึงนวลน้องคนไกล
เจ้าเนื้อกอย ทำให้ใจพี่วาบหวาม
น้ำตาเล็ด รินไหลไม่อาจห้าม
โอ้เจ้าคนงาม พี่สุดสมเพชตัวเอง
(Chorus)
เหลือโตนหัวใจของพี่ ที่ยังคอย
เจ้าคนสวยทำให้ใจพี่เหงา
บนหอโหวดร้อยเอ็ด ยังคงเฝ้า
เฝ้ามองเจ้าอย่างเลือนลอย คอยเธอกลับมา
(Verse 3)
ลมพัดแผ่ว ผ่านมาแต่ไร้เสียงตอบ
ใจพี่ชอบ เจ้าคนเดียวมิรู้หาย
แม้ทางไกล หัวใจยังคงมิวาย
หวังสักวัน จะได้พบเจ้าคนงาม
(Verse 4)
เสียงระฆังดัง คล้ายดั่งเสียงเจ้าคำหวาน
แต่วันวาน ล่วงผ่านไปใจช้ำ
เฝ้าฝันหา น้องกลับมาร่วมทางธรรม
แต่พี่ทำได้เพียงรอ นั่งเฝ้ามอง
(Chorus)
เหลือโตนหัวใจของพี่ ที่ยังคอย
เจ้าคนสวยทำให้ใจพี่เหงา
บนหอโหวดร้อยเอ็ด ยังคงเฝ้า
เฝ้ามองเจ้าอย่างเลือนลอย คอยเธอกลับมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น