วันอาทิตย์ที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2567

เพลงเสียงกระดิ่งร้าวอารามร้าง


https://youtu.be/cavE-2kcRFk

แต่งโดยส.สมพงษ์ 

สร้างสรรค์โดย suno

(Verse 1)

เสียงกระดิ่งลมโหยหวนร้องครวญคราง

ในอารามร้างที่เคยรุ่งเรือง

ลมพัดโชยพาความเหงาเข้ามาแทนที่

เหลือเพียงเงาของความขลังที่เลือนลาง


(Chorus)

เคยเป็นกระดิ่งน้อยห้อยหอคอย

เสียงใสก้องกังวานไปทั่วผืนดิน

แต่เมื่อภัยมาเยือนโลกก็เปลี่ยนผัน

เสียงใสนั้นจึงกลายเป็นเสียงร้องครวญ


(Verse 2)

เหตุใดใจจึงยังคงยึดมั่น

ในศรัทธาที่เลือนลางไปทุกวัน

ทุ่มเททั้งกายใจให้สุดกำลัง

แต่ทำไมจึงรู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้าง


(Bridge)

กระดิ่งร้าว เสียงใจแตกสลาย

ความหวังที่เคยมีก็มะลายหายไป

เหลือเพียงความว่างเปล่าในใจ

และคำถามที่หาคำตอบไม่เจอ


(Chorus)

เมื่อต้นโพธิ์ใหญ่แตกออกเป็นเสี่ยงเสี่ยง

แต่ละกิ่งก็ต่างอ้างว้างเหงาใจ

ต่างตั้งปณิธานจะปกป้องศาสนา

แต่ใจที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร


(Outro)

ต่อไปนี้จะไม่ยึดติดในกฎเกณฑ์

จะไม่ทำดีเพื่อให้ใครชมเชย

จะทำดีด้วยใจที่เป็นของตนเอง

ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม

.....................

เสียงกระดิ่งลมโหยหวนร้องครวญคราง

ในอารามร้างที่เคยรุ่งเรือง

ลมพัดโชยพาความเหงาเข้ามาแทนที่

เหลือเพียงเงาของความหลังที่เลือนลาง


เคยเป็นกระดิ่งน้อยห้อยหอคอย

เสียงใสก้องกังวานไปทั่วผืนดิน

แต่เมื่อภัยมาเยือนโลกก็เปลี่ยนผัน

เสียงใสนั้นจึงกลายเป็นเสียงร้องครวญ


เหตุใดใจจึงยังคงยึดมั่น

ในศรัทธาที่เลือนลางไปทุกวัน

จะทุ่มเททั้งกายใจให้สุดกำลัง

แต่ทำไมจึงรู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้าง


กระดิ่งร้าว เสียงใจแตกสลาย

ความหวังที่เคยมีก็มลายหายไป

เหลือเพียงความว่างเปล่าในใจ

และคำถามที่หาคำตอบไม่เจอ


เมื่อต้นโพธิ์ใหญ่แตกออกเป็นเสี่ยงเสี่ยง

แต่ละกิ่งก็ต่างอ้างว้างเหงาใจ

ต่างตั้งปณิธานจะปกป้องศาสนา

แต่ใจที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไร


ต่อไปนี้จะไม่ยึดติดในกฎเกณฑ์

จะไม่ทำดีเพื่อให้ใครชมเชย

จะทำดีด้วยใจที่เป็นของตนเอง

ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม   

.............

เฝ้าเป็นกระดิ่งน้อยห้อยหอคอยอารามกว้าง

สุดอ้างว้างยามภัยพาลโหมกระหน่ำ

จิ้งจอกพยัคฆาทรโข่งโพทนาเช้าคว่ำ

โอ้กรรมซ้ำเหล่ากระจอกหัวซุกทราย


เหตุใจรักศรัทธาใยถามเหนื่อยไหม

จะทุ่มเทให้ทั้งกายใจได้สุดกำลัง

จะทุ่มเททั้งสติปัญาญาไม่หยุดยั้ง

จะมุ่งมั่นหวังแทนคุณด้วยใจทนง


แต่ยามนี้แตกเป็นเสี่ยงแล้วหนอหน่อโพธิ์

ต่างอวดโอ่ตั้งปณิธานพิทักษ์รักษา

ตั้งสามเส้าโพนทนาทั่วเมืองนครา

แต่วิญญาณาเนื้อแท้หวังเลี้ยงอาตมา


ต่อไปนี้

ไม่กระสันทำความดี

ไม่เป็นผักชีโรยให้ใคร

ไม่วิ่งทำบุญที่แสนไกล

เพราะอยู่ที่ไหนทำดีได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

การวิเคราะห์ “ยมกวรรค” ในพระไตรปิฎก 24 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 16 อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ทุติยปัณณาสก์

  การวิเคราะห์ “ยมกวรรค” ในพระไตรปิฎกและบทบาทในปริบทพุทธสันติวิธี บทนำ “ยมกวรรค” ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 24 พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ 16 อังคุตตรนิ...