วันอังคารที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2567

Song Title: "Becoming a War Refugee"

Lyrics by Dr. Sompong

Melody & Vocals by Suno

https://youtu.be/AMJ_edjv-UU

(Verse 1)

Homeless, without friends, once close companions,

Now forced to flee from familiar shelters.

War destroys everything once held dear,

Where has humanity disappeared?


(Chorus)

A child, eyes red, crying for their mother,

Their home reduced to rubble, nothing left but ruins.

War’s cruelty tears lives apart,

Who will heal the broken hearts?


(Verse 2)

Different ethnicities are forced to kill,

Shared ideals no longer matter at will.

Now the nation is in chaos, torn apart,

While peace-seekers flee from power's grasp.


(Bridge)

Don’t ask for humanity, it’s just a phrase,

Empty words with no true embrace.

ASEAN’s agreements, once strong,

Now mere tissue, weak and gone.


(Chorus)

A child, eyes red, crying for their mother,

Their home reduced to rubble, nothing left but ruins.

War’s cruelty tears lives apart,

Who will heal the broken hearts?


(Outro)

Don’t speak of peace anymore,

How many times has it crumbled before?

Every side hides deception and lies,

True sincerity nowhere in sight.

.................

กลายเป็นผู้ลี้ภัยสงคราม 

เนื้อร้อง ดร.สมพงษ์

ทำนอง - ขับร้อง โดย suno   

(Verse 1)

ไร้บ้าน ขาดมิตร คนเคยชิดใกล้

จำต้องห่างไกล ชายคาอาศัย

สงครามทำลาย ทุกสิ่งที่เคยมี

มนุษยธรรม หายไปไหน


(Chorus)

เด็กน้อยตาแดง ร้องไห้หาแม่

บ้านพังยับเยิน เหลือเพียงซากปรัก

สงครามโหดร้าย ทำลายชีวิต

ใครจะเยียวยา หัวใจที่บอบช้ำ


(Verse 2)

ชาติพันธุ์ต่างกันจำต้องฆ่า

อุดมการณ์ตรงกันไร้ความหมาย

บัดนี้ประเทศปั่นป่วนวุ่นวาย

ชาวสันติวิธีหลบในอำนาจมา


(Bridge)

อย่าถามหาเลยนะมนุษยธรรม

ที่ยกมาอ้างก็วาทกรรมทั้งนั้น

ข้อตกลงที่อาเซียนเคยทำกัน

บัดนี้กลายเป็นทิชชูไร้น้ำยา


(Chorus)

เด็กน้อยตาแดง ร้องไห้หาแม่

บ้านพังยับเยิน เหลือเพียงซากปรัก

สงครามโหดร้าย ทำลายชีวิต

ใครจะเยียวยา หัวใจที่บอบช้ำ


(Outro)

อย่าพูดถึงเลยนะสันติภาพ

ก็เห็นพังพาบมาแล้วกี่หน

ทุกฝ่ายต่างซ่อนเล่ห์กล

ตัวตนที่แท้ไร้ความจริงใจ

.............

ไร้บ้าน ขาดมิตร คนเคยชิดใกล้

จำต้องห่างไกล ชายคาอาศัย

สงครามทำลาย ทุกสิ่งที่เคยมี

มนุษยธรรม หายไปไหน


เด็กน้อยตาแดง ร้องไห้หาแม่

บ้านพังยับเยิน เหลือเพียงซากปรัก

สงครามโหดร้าย ทำลายชีวิต

ใครจะเยียวยา หัวใจที่บอบช้ำ


ชาติพันธุ์ต่างกันจำต้องฆ่า

อุดมการณ์ตรงกันไร้ความหมาย

บัดนี้ประเทศปั่นป่วนวุ่นวาย

ชาวสันติวิธีหลบในอำนาจมา


อย่าถามหาเลยนะมนุษยธรรม

ที่ยกมาอ้างก็วาทกรรมทั้งนั้น

ข้อตกลงที่อาเซียนเคยทำกัน

บัดนี้กลายเป็นทิชชูไร้น้ำยา


อย่าพูดถึงเลยนะสันติภาพ

ก็เห็นพังพาบมาแล้วกี่หน

ทุกฝ่ายต่างซ่อนเล่ห์กล

ตัวตนที่แท้ไร้ความจริงใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

แนะนำหนังสือนิยายอิงธรรมะ: พอสันติสุข

  เนื้อหาหนังสือนิยายอิงธรรมะ: พอสันติสุข บทนำ บทเกริ่นนำ: อธิบายถึงแนวคิดของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและความสำคัญในชีวิตประจำวัน แนะนำตัวละครหล...