แต่งโดยส.สมพงษ์
สร้างสรรค์โดย suno
(Verse 1)
ร่างกายร้าวราน ใจสลาย
น้ำตาไหลหลั่งไม่หยุดยั้ง
เหนื่อยล้าเกินจะทนทาน
โลกนี้โหดร้ายทำไม
(Chorus)
ขาก็เจ็บหลังก็หักอักเสกนัก
น้ำพักน้ำแรงเฮือดแห้งหาย
เหนื่อยอ่อนเพลียแรงใจกาย
จะให้ทนแบกโลกอีกคงสิ้นใจ
(Verse 2)
ขอเพียงมีใครสักคน
มาเยียวยาใจให้หายเจ็บ
คนไร้สวัสดิการอย่างเรา
จะต้องทนทุกข์ทรมานไปถึงไหน
(Chorus)
ขาก็เจ็บหลังก็หักอักเสกนัก
น้ำพักน้ำแรงเฮือดแห้งหาย
เหนื่อยอ่อนเพลียแรงใจกาย
จะให้ทนแบกโลกอีกคงสิ้นใจ
(Bridge)
แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้
จะสู้ต่อไปแม้ร่างกายจะทรุดโทรม
แผ่เมตตาให้แก่ทุกคน
หวังว่าสักวันจะพบทางออก
(Chorus)
ขาก็เจ็บหลังก็หักอักเสกนัก
น้ำพักน้ำแรงเฮือดแห้งหาย
เหนื่อยอ่อนเพลียแรงใจกาย
จะให้ทนแบกโลกอีกคงสิ้นใจ
(Outro)
แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้
แม้ร่างกายจะทรุดโทรม
แผ่เมตตาให้แก่ทุกคน
หวังว่าสักวันจะพบทางออก
...............
ร่างกายร้าวราน ใจสลาย
น้ำตาไหลหลั่งไม่หยุดยั้ง
เหนื่อยล้าเกินจะทนทาน
โลกนี้โหดร้ายทำไม
ขาก็เจ็บหลังก็หักอักเสกนัก
น้ำพักน้ำแรงเฮือดแห้งหาย
เหนื่อยอ่อนเพลียแรงใจกาย
จะให้ทนแบกโลกอีกคงสิ้นใจ
ขอเพียงมีใครสักคน
มาเยียวยาใจให้หายเจ็บ
คนไร้สวัสดิการอย่างเรา
จะต้องทนทุกข์ทรมานไปถึงไหน
แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้
จะสู้ต่อไปแม้ร่างกายจะทรุดโทรม
แผ่เมตตาให้แก่ทุกคน
หวังว่าสักวันจะพบทางออก
..........
ขาก็เจ็บหลังก็หักอักเสกนัก
น้ำพักน้ำแรงเฮือดแห้งหาย
เหนื่อยอ่อนเพลียแรงใจกาย
จะให้ทนแบกโลกอีกคงสิ้นใจ
ระฆังแจ้งเตือนมานานนัก
ขอหยุดพักยารอยร้าวจางหาย
ต้องมองหาหมอมาคอยยาใจ
พิษร้าวจางหายจะมาสแตนบาย
คนไร้สวัสดิการอนาถนัก
มิจฉาพาลฟักไร้สิทธิรักษา
จำต้องใช้เบี้ยวิ่งหาซื้อยา
มาเยียวยาใจให้ยืนยาว
เหนื่อยล้ารุมเร้าไม่ลดละ
จำต้องพึ่งธรรมะคงดีแน่
มิจฉาผ่านเข้ามาข้ายอมแพ้
แผ่เมตตาเจ้ากรรมนายเวร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น