แต่งโดยส.สมพงษ์
สร้างสรรค์โดย suno
(Verse 1)
เบื่อหน่ายหนีโลกวุ่นวาย
ผู้คนมากมายล้วนปลอมแปลง
ซ่อนเร้นตัวตนแท้จริง
ใฝ่หาสิ่งเติมเต็มความปรารถนา
(Chorus)
อยู่แบบมีตัวตนมันเจ็บ
จึงเปลี่ยนแนวไร้ตัวตน
จะไปไหนแบบล่องหน
อยู่แบบไร้ตัวตนก็สุขดี
(Verse 2)
ใครต่อใครล้วนเสแสร้ง
สร้างภาพลวงตาหลอกลวงใจ
เฟคนิวส์บิดเบือนความจริง
โลกแห่งมายาตัณหา
(Chorus)
อยู่แบบมีตัวตนมันเจ็บ
จึงเปลี่ยนแนวไร้ตัวตน
จะไปไหนแบบล่องหน
อยู่แบบไร้ตัวตนก็สุขดี
(Bridge)
พุทธทาสเคยสอนไว้
ศีลธรรมคือรากฐานชีวิต
ละกิเลสละโลภละโกรธ
หันหน้าเข้าหาทางพ้นทุกข์
(Chorus)
อยู่แบบมีตัวตนมันเจ็บ
จึงเปลี่ยนแนวไร้ตัวตน
จะไปไหนแบบล่องหน
อยู่แบบไร้ตัวตนก็สุขดี
(Outro)
ปล่อยวางวางใจให้ว่างเปล่า
ไร้ตัวตน ไร้กังวล ไร้ห่วงใย
ค้นพบความสุขที่แท้จริง
ในใจที่สงบและเยือกเย็น
...............
อยู่แบบมีตัวตนมันเจ็บ
จึงเปลี่ยนแนวไร้ตัวตน
จะไปไหนแบบล่องหน
อยู่แบบไร้ตัวตนก็สุขดี
เขากระตุ้นให้สร้างตัวตน
ที่เห็นต่างเฟคนิวส์ทั้งนั้น
หล่อสวยกินหรูประชัน
ที่เห็นนั้นมันคือของปลอม
โลกไม่สวยอย่างที่คิด
เต็มด้วยมิจหลอกกันได้
นี่หรือเมืองแดนศิวิไลย์
หากหลงลมบรรลัยสักวัน
พุทธทาสกล่าวไว้นานแล้ว
ศีลธรรมไม่มีโลกาวินาศ
ที่คิดไว้โลกสวยก็พลาด
ต้องหันมาพึงหลักไร้ตัวตน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น