แต่งโดยส.สมพงษ์
สร้างสรรค์โดย suno
(Verse 1)
พี่เข้าใจน้องนะว่าอึดอัด
มันขัดข้องดุจไก่ถูกสุ่มขัง
สามสิบปีเหมือนนะจังงัง
ต้องบินสู่โลกกว้างดั่งใจปอง
(Chorus)
ออกจากหอยสงฆ์พงษ์สมณะ
จงลดละมวลกิเลสและตัณหา
อย่าติดหล่มพญามารพาลบังตา
มวลเหล่ามีปัญญาหาข้องอยู่ไม่
(Verse 2)
เมื่อออกมาได้เห็นอิทธิฤทธิ์
เห็นพิษกิเลสร้อยเหลี่ยมลิ้น
อยู่คาบเหลืองโลกสวยอาจิณ
บัดนี้รู้สิ้นลับลวงพรางซุกซ่อนทรวง
(Chorus)
คิดจะก้าวคงมีกัลยาอยู่เคียงข้าง
ขาสองข้างคงมีแรงก้าวต่อไหว
หากขาดกัลยาเหมือนขาดหัวใจ
ก้าวใยไหวจำต้องไปปลูกผักกิน
(Bridge)
ออกมาพบโลกกว้างดั่งที่ฝัน
มวลกิเลสร้อยพันยังท้าทาย
อย่าหลงลืมปัญญาส่องทางไป
จะผ่านพ้นได้ในวันหนึ่ง
(Chorus)
ออกจากหอยสงฆ์พงษ์สมณะ
จงลดละมวลกิเลสและตัณหา
อย่าติดหล่มพญามารพาลบังตา
มวลเหล่ามีปัญญาหาข้องอยู่ไม่
(Outro)
คิดจะก้าวคงมีกัลยาอยู่เคียงข้าง
ขาสองข้างคงมีแรงก้าวต่อไหว
หากขาดกัลยาเหมือนขาดหัวใจ
ก้าวใยไหวจำต้องไปปลูกผักกิน
..............
พี่เข้าใจน้องนะว่าอึดอัด
มันขัดข้องดุจไก่ถูกสุ่มขัง
สามสิบปีเหมือนนะจังงัง
ต้องบินสู่โลกกว้างดั่งใจปอง
ออกจากหอยสงฆ์พงษ์สมณะ
จงลดละมวลกิเลสและตัณหา
อย่าติดหล่มพญามารพาลบังตา
มวลเหล่ามีปัญญาหาข้องอยู่ไม่
เมื่อออกมาได้เห็นอิทธิฤทธิ์
เห็นพิษกิเลสร้อยเหลี่ยมลิ้น
อยู่คาบเหลืองโลกสวยอาจิณ
บัดนี้รู้สิ้นลับลวงพรางซุกซ่อนทรวง
คิดจะก้าวคงมีกัลยาอยู่เคียงข้าง
ขาสองข้างคงมีแรงก้าวต่อไหว
หากขาดกัลยาเหมือนขาดหัวใจ
ก้าวใยไหวจำต้องไปปลูกผักกิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น