(Verse 1)
ร่ำน้ำองุ่นช่ำชื่นจิต ดื่มด่ำยามค่ำคืน
มิตรสหายยื่นมือมาดับกระหายคลายร้อนใจ
เสียงเพลงเก่าขับกล่อมคลอเคล้า ให้ลืมทุกข์หมอง
แต่ใจยังว้าวุ่น รอคอยเจ้าที่จากไป
(Chorus)
น้ำองุ่นพี่นี้ก็มีมากมาย น้ำสาลีหลากหลาย
เสือสิงห์ช้างอยู่คู่กาย แต่ใจไร้แก้วกัลยา
เคาท์ไหนหนอเจ้าที่จากไป ดาวน์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง
ภาวนาสรรพสิ่งล้วนอนิจจัง โควิดขังผ่านสามปีเศร้าใจ
(Verse 2)
หว้าเหว่เคว้งคว้างไร้เรี่ยวแรง ร่ำน้ำองุ่นไห้โศก
เพื่อนพ้องล้อมรอบ แต่ใจยังโหวงเหวง
ช้างเสือพร้อมปานะ รินน้ำเมามาย
บัดนี้เหลือเพียงพี่เดียวดาย เป็นผีสิงเพราะน้ำมือเธอ
(Chorus)
น้ำองุ่นพี่นี้ก็มีมากมาย น้ำสาลีหลากหลาย
เสือสิงห์ช้างอยู่คู่กาย แต่ใจไร้แก้วกัลยา
เคาท์ไหนหนอเจ้าที่จากไป ดาวน์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง
ภาวนาสรรพสิ่งล้วนอนิจจัง โควิดขังผ่านสามปีเศร้าใจ
(Bridge)
โศกเศร้าคร่ำครวญ รำพึงถึงรักอันล้ำค่า
หวังเพียงสักวัน เธอจะกลับมาหา
แต่ความจริงอันโหดร้าย ไม่มีเธออีกต่อไป
เหลือเพียงพี่เดียวดาย ร่ำไห้กับน้ำองุ่น
(Chorus)
น้ำองุ่นพี่นี้ก็มีมากมาย น้ำสาลีหลากหลาย
เสือสิงห์ช้างอยู่คู่กาย แต่ใจไร้แก้วกัลยา
เคาท์ไหนหนอเจ้าที่จากไป ดาวน์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง
ภาวนาสรรพสิ่งล้วนอนิจจัง โควิดขังผ่านสามปีเศร้าใจ
(Outro)
ร่ำน้ำองุ่นไห้โศก รำพึงถึงรักอันล้ำค่า
หวังเพียงสักวัน เธอจะกลับมาหา แต่ไร้ซึ่งวี่แวว
พี่จะรอคอยเธอเสมอ ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจ
ว่าเธอไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น