เมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2563 พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ พระนิสิตป.เอก สาขาวิชาสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย(มจร) อ.วังน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา ได้โพสต์ข้อความว่า โถ่ ! คุณภาพชีวิตของพระนิสิต มจร
เข้าใจนะครับว่าทางมหาวิทยาลัยมีนโยบายเรื่องการลดค่าใช้จ่าย แต่การนำนโยบายนี้มาใช้กับการลดจำนวนรถรับส่งนิสิต ซึ่งแต่เดิมก็มีเพียง 6 คันอยู่แล้วให้เหลือแค่ 3 คัน มันเป็นอะไรที่โหดร้ายและไม่มีเมตตาธรรมเลยนะครับ
นิสิตจำนวนเป็นร้อย กลับต้องให้มายัดเยียดและเบียดเสียดกันอยู่บนรถเมล์คันเดียวแบบนี้ได้ยังไงครับ แถมระยะทางในการเดินทางก็ไม่ใช่ใกล้ๆ จากกรุงเทพฯ มาวังน้อยอยุธยา มันตั้ง 60 กว่ากิโล
ต้องทนเบียดเสียด ทนยืนทนโหน ต้องดมกลิ่มควันกลิ่นฝุ่น ไหนจะกลิ่นตัวอันไม่พึงประสงค์อีก กว่าจะไปถึงมหาวิทยาลัย พระนิสิตจะเอาพลังที่ไหนศึกษาเล่าเรียนครับ
คนออกนโยบายนั่งรถคันเป็นล้าน แต่พระนิสิตที่ต้องรับชะตากรรมได้นั่งพื้นและโหนรถเมล์ อันนี้เป็นเสียงสะท้อนของพระนิสิตหลายรูปนะครับ
ไหนมหาลัย เคยรับปากอย่างแม่นมั่นว่า จะดูแลคุณภาพชีวิตของนิสิตให้ดีล่ะครับ ไหนเคยรับปากว่า จะไม่ให้นิสิตต้องลำบากเรื่องการเดินทาง
ผมถือโอกาสในฐานะที่เป็นพระนิสิตรูปหนึ่งของมหาจุฬา ส่งเสียงสะท้อนนี้ไปถึงผู้บริหารของมหาลัยด้วยความเคารพนะครับ ขอส่งเสียงสะท้อนแทนน้องๆ พระนิสิตทุกรูปที่กำลังรู้สึกอึดอัดและขัดข้องใจ
ผมอยากให้มหาลัยพิจารณาใหม่ใด้ดีดี ผมคิดว่ามีหลายเรื่องที่ควรแก่การลดค่าใช้จ่ายได้ มีหลายอย่างที่ลดแล้ว ไม่กระทบและสร้างความเดือดร้อนให้กับมหาลัยหรือคุณภาพชีวิตของนิสิต รบกวนทบทวนด้วยครับ
รถเมล์ที่มีเครื่องปรับอากาศเป็นฝุ่นควันเพียงแค่ 6 คัน ซึ่งใช้สำหรับรับส่งนิสิตหลายร้อยรูป สร้างภาระให้กับมหาลัยขนาดนั้นเลยหรอครับ อย่าให้ถึงกับว่า นิสิตต้องนั่งเบียดกันที่บันใดทางเดินในรถเมล์ เพื่อให้ได้มาเรียนเลยครับ อย่าให้ถึงกับที่คนขับรถเมล์ต้องไล่ให้นิสิตนั่งแท็กซี่ไปเรียนเองเลยครับ
อย่าให้นิสิตต้องมีสภาพเหมือนหมูที่กำลังจะถูกส่งไปโรงเชือดในทุกๆเช้าและทุกๆ เย็นเลยครับ (หรือผู้บริหารของมหาลัยพอใจที่เห็นเช่นนั้น)
คุณภาพของนิสิตสะท้อนถึงคุณภาพของมหาวิทยาลัย ผมอยากจะฝากไว้ด้วยความเคารพ
ขอรถเมล์คืนให้นิสิตเถอะครับ
#เอารถเมล์ของเราคืนมา
#เอาคุณภาพและสวัสดิการที่ดีของนิสิตคืนมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น