วันพฤหัสบดีที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2568

วิเคราะห์ ธนิยสูตร

         ช่วยเขียนบทความทางวิชาการ เรื่อง "วิเคราะห์  ธนิยสูตร    ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่  17  ขุททกนิกาย   อิติวุตตกะ สุตตนิบาต ๑. อุรควรรค ที่ประกอบด้วย 

 ธนิยสูตรที่ ๒

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

             [๒๙๕] เรามีข้าวสำเร็จแล้ว มีน้ำนมรีด (จากแม่โค) รองไว้แล้ว

                          มีการอยู่กับชนผู้เป็นบริวารผู้มีความประพฤติอนุกูลเสมอกัน

                          ที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำมหี เรามุงบังกระท่อมแล้ว ก่อไฟไว้แล้ว

                          แน่ะฝน หากว่าท่านย่อมปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          เราเป็นผู้ไม่โกรธ มีกิเลสดุจหลักตอปราศไปแล้ว เรามีการ

                          อยู่สิ้นราตรีหนึ่งที่ใกล้ฝั่งแม่น้ำมหี กระท่อมมีหลังคาอัน

                          เปิดแล้ว ไฟดับแล้ว แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญ

                          ตกลงมาเถิด ฯ

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

                          เหลือบและยุงย่อมไม่มี โคทั้งหลายย่อมเที่ยวไปในประเทศ

                          ใกล้แม่น้ำซึ่งมีหญ้างอกขึ้นแล้ว พึงอดทนแม้ซึ่งฝนที่ตกลงมา

                          ได้ แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          ก็เราผูกแพไว้แล้ว ตกแต่งดีแล้ว กำจัดโอฆะ ข้ามถึงฝั่งแล้ว

                          ความต้องการด้วยแพย่อมไม่มี แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนา

                          ก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

                          ภริยาเชื่อฟังเรา ไม่โลเล เป็นที่พอใจ อยู่ร่วมกันสิ้น

                          กาลนาน เราไม่ได้ยินความชั่วอะไรๆ ของภริยานั้น

                          แน่ะฝน หากท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          จิตเชื่อฟังเรา หลุดพ้นแล้ว เราอบรมแล้ว ฝึกหัดดีแล้วสิ้น

                          กาลนาน และความชั่วของเราย่อมไม่มี แน่ะฝน หากว่า

                          ท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

                          เราเป็นผู้เลี้ยงตนด้วยอาหารและเครื่องนุ่งห่มและบุตรทั้งหลาย

                          ของเราดำรงอยู่ดี ไม่มีโรค เราไม่ได้ยินความชั่วอะไรๆ ของ

                          บุตรเหล่านั้น แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          เราไม่เป็นลูกจ้างของใครๆ เราเที่ยวไปด้วยความเป็น

                          พระสัพพัญญูผู้ไม่มีความต้องการในโลกทั้งปวง เราไม่มี

                          ความต้องการค่าจ้าง แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญ

                          ตกลงมาเถิด ฯ

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

                          โคแก่ ลูกโคอ่อนที่ยังไม่ได้ฝึก แม่โคที่มีครรภ์ ลูกโคหนุ่ม

                          แม่โคผู้ปรารถนาประเวณีมีอยู่ อนึ่ง แม้โคที่เป็นเจ้าฝูง

                          แห่งโคก็มีอยู่ แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญตกลง

                          มาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          โคแก่ ลูกโคอ่อนที่ยังไม่ได้ฝึก แม่โคที่มีครรภ์ ลูกโคหนุ่ม

                          แม่โคที่ปรารถนาประเวณีก็ไม่มี อนึ่ง แม้โคที่เป็นเจ้าฝูง

                          แห่งโคก็ไม่มี แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญตก

                          ลงมาเถิด ฯ

             นายธนิยะคนเลี้ยงโคได้กล่าวคาถาว่า

                          เสาเป็นที่ผูกโคเราฝังไว้แล้ว ไม่หวั่นไหว เชือกสำหรับผูก

                          พิเศษประกอบด้วยปมและบ่วงเราทำไว้แล้ว สำเร็จด้วย

                          หญ้ามุงกระต่ายเป็นของใหม่มีสัณฐานดีสำหรับผูกโคทั้งหลาย

                          แม้โคหนุ่มๆ ก็ไม่อาจจะให้ขาดได้เลย แน่ะฝน หากว่า

                          ท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          เราจักไม่เข้าถึงการนอนในครรภ์อีก เหมือนโคตัดเชือก

                          สำหรับผูกขาดแล้ว เหมือนช้างทำลายเถากระพังโหมได้แล้ว

                          ฉะนั้น  แน่ะฝน หากว่าท่านปรารถนาก็เชิญตกลงมาเถิด ฯ

                          ฝนได้ตกเต็มทั้งที่ลุ่ม ทั้งที่ดอน ในขณะนั้นเอง นายธนิยะ

                          คนเลี้ยงโคได้ยินเสียงฝนตกอยู่ ได้กราบทูลเนื้อความนี้ว่า

                          เป็นลาภของข้าพระองค์ไม่น้อยหนอ ที่ข้าพระองค์ได้เห็น

                          พระผู้มีพระภาค ข้าแต่พระองค์ผู้มีจักษุ ข้าพระองค์ขอถึง

                          พระองค์ว่าเป็นสรณะ ข้าแต่พระองค์ผู้เป็นมหามุนี ขอ

                          พระองค์ทรงเป็นพระศาสดาของข้าพระองค์ ทั้งภริยาทั้ง

                          ข้าพระองค์เป็นผู้เชื่อฟัง ประพฤติพรหมจรรย์ในพระสุคต

                          ข้าพระองค์เป็นผู้ถึงฝั่งแห่งชาติและมรณะจะเป็นผู้กระทำซึ่ง

                          ที่สุดแห่งทุกข์ได้ ฯ

             มารผู้มีบาปได้กล่าวคาถาว่า

                          คนย่อมเพลิดเพลินเพราะอุปธิทั้งหลาย เปรียบเหมือน

                          บุคคลผู้มีบุตร ย่อมเพลิดเพลินเพราะบุตร บุคคลมีโค

                          ย่อมเพลิดเพลินเพราะโค ฉะนั้น คนผู้ไม่มีอุปธิ ย่อมไม่

                          เพลิดเพลินเลย ฯ

             พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอบว่า

                          คนย่อมเศร้าโศกเพราะอุปธิทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุคคล

                          ผู้มีบุตร ย่อมเศร้าโศกเพราะบุตร บุคคลผู้มีโค ย่อม

                          เศร้าโศกเพราะโค ฉะนั้น คนผู้ไม่มีอุปธิ ย่อมไม่

                          เศร้าโศกเลย ฯ


ในปริบทพุทธสันติวิธี: หลักธรรม ประยุกต์ใช้" โดยใช้สาระสำคัญของ  อุรคสูตร    ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่  17  ขุททกนิกาย  อิติวุตตกะ    สุตตนิบาต  ๑. อุรควรรค



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

วิเคราะห์ ราหุลสูตร

       ช่วยเขียนบทความทางวิชาการ เรื่อง "วิเคราะห์   ราหุลสูตร   ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่  17  ขุททกนิกาย   อิติว...