วิเคราะห์ มงคลสูตร

         ช่วยเขียนบทความทางวิชาการ เรื่อง "วิเคราะห์    มงคลสูตร      ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่  17  ขุททกนิกาย   อิติวุตตกะ สุตตนิบาต  ๒. จูฬวรรค ที่ประกอบด้วย 

 มงคลสูตรที่ ๔

             [๓๑๗] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้

             สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวันอารามของ

อนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล เทวดาตนหนึ่ง เมื่อ

ปฐมยามล่วงไปแล้ว มีรัศมีอันงดงามยิ่ง ทำพระวิหารเชตวันทั้งสิ้นให้สว่าง

ไสว เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วยืนอยู่ ณ ที่ควร

ส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า

             [๓๑๘] เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก ผู้หวังความสวัสดีได้พากันคิด

                          มงคลทั้งหลาย ขอพระองค์ได้โปรดตรัสอุดมมงคล ฯ

             พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถาตอบว่า

                          การไม่คบคนพาล ๑ การคบบัณฑิต ๑ การบูชาบุคคลที่

                          ควรบูชา ๑ นี้เป็นอุดมมงคล การอยู่ในประเทศอันสม

                          ควร ๑ ความเป็นผู้มีบุญอันทำไว้แล้วในกาลก่อน ๑ การ

                          ตั้งตนไว้ชอบ ๑ นี้เป็นอุดมมงคล พาหุสัจจะ ๑ ศิลป ๑

                          วินัยที่ศึกษาดีแล้ว ๑ วาจาสุภาษิต ๑ นี้เป็นอุดมมงคล

                          การบำรุงมารดาบิดา ๑ การสงเคราะห์บุตรภรรยา ๑ การ-

                          งานอันไม่อากูล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ทาน ๑ การ

                          ประพฤติธรรม ๑ การสงเคราะห์ญาติ ๑ กรรมอันไม่มี

                          โทษ ๑ นี้เป็นอุดมมงคล การงดเว้นจากบาป ๑ ความ

                          สำรวมจากการดื่มน้ำเมา ๑ ความไม่ประมาทในธรรมทั้ง

                          หลาย ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความเคารพ ๑ ความ

                          ประพฤติถ่อมตน ๑ ความสันโดษ ๑ ความกตัญญู ๑

                          การฟังธรรมโดยกาล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความอดทน ๑

                          ความเป็นผู้ว่าง่าย ๑ การได้เห็นสมณะทั้งหลาย ๑ การ

                          สนทนาธรรมโดยกาล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล ความเพียร ๑

                          พรหมจรรย์ ๑ การเห็นอริยสัจ ๑ การกระทำนิพพาน

                          ให้แจ้ง ๑ นี้เป็นอุดมมงคล จิตของผู้ใดอันโลกธรรม

                          ทั้งหลายถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว ไม่เศร้าโศก

                          ปราศจากธุลี เป็นจิตเกษม นี้เป็นอุดมมงคล เทวดา

                          และมนุษย์ทั้งหลายทำมงคลเช่นนี้แล้ว เป็นผู้ไม่ปราชัย

                          ในข้าศึกทุกหมู่เหล่า ย่อมถึงความสวัสดีในที่ทุกสถาน

                          นี้เป็นอุดมมงคลของเทวดาและมนุษย์เหล่านั้น ฯ

ในปริบทพุทธสันติวิธี: หลักธรรม ประยุกต์ใช้" โดยใช้สาระสำคัญของ    มงคลสูตร     ในพระไตรปิฎกเล่มที่ 25  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่  17  ขุททกนิกาย  อิติวุตตกะ    สุตตนิบาต   ๒. จูฬวรรค