พระสมเด็จ วัดระฆังพิมพ์ใหญ่ พระรอดพิมพ์ใหญ่ กรุมหาวัน ล็อกเก็ต หลวงพ่อเกษม เขมโก
เป็นพระเครื่อง ๓ ที่ นายอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา หรือ ต็อบ ลูกชาย “เสี่ยวิชัย ศรีวัฒนประภา” ได้นำสร้อยคอของบิดาที่สวมไว้ในวันประสบอุบัติเหตุ ฮ.ตก ตาย
ประเด็นที่ว่า "โดยพบว่า เป็นโดยที่พระเครื่องไม่มีร่องรอยความเสียหายหรือรอยไหม้แต่อย่างใด"
เป็นประเด็นที่คนวงการพระเครื่องให้ความสนใจมาก เพราะพระทั้ง ๓ องค์ขึ้นชื่อว่า มีพุทธคุณสุดยอดทางนิรันตราย หรือ แคล้วคลาดเป็นที่สุด
๑ ใน ๓ องค์ มีพระรอดพิมพ์ใหญ่ กรุมหาวัน แต่ไฉนเลย
"พระรอด! แต่คนไม่รอด!"
ทั้งนี้หากเราติตามข่าว "ปาฏิหาริย์จากการเกิดอุบัติบนหน้าหนังสือพิมพ์ จะมีเพียงข่าว แขวนพระอะไรถึงรอด หรือแคล้วคลาดเท่านั้น"
แต่ครั้งนี้ถือเป็นครั้งแรกของวงการข่าวที่มี่การเปิดเผยว่า
"แขวนพระอะไรแล้วทำให้ ฮ.ตก ตาย!"
ผลที่ตามมาของ "ข่าวแขวนพระอะไรถึงรอด หรือแคล้วคลาด" คือ ความนิยมและค่านิยมของพระรุ่นนั้นๆ จะเพิ่มขึ้นหลายเท่า
แต่ผลที่ตามมาของ "ข่าวแขวนพระอะไรแล้วทำให้ ฮ.ตก ตาย" คือ ความนิยมและค่านิยมของพระรุ่นนั้นๆ จะลดลงหลายเท่า
หากทบทวนข่าวในอดีต มีข่าวหนึ่งที่โด่งดังคับประเทศ สะท้าน และ เขย่าวงการพระเครื่อง โดนเฉพาะพระชุดเบญจภาคี คือ
ข่าว "แคล้ว ธนิกุล" หรือ "เฮียเหลา เจ้าพ่อวงการมวย" เสียชีวิตในเวลาหัวค่ำของวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๓๔ ที่ถนนสายปิ่นเกล้า-นครชัยศรี ในเขต อ.สามพราน จ.นครปฐม
จากการถูกลอบสังหารด้วยอาวุธสงคราม อาทิ ปืนเอ็ม ๑๖ ปืนอาก้า เครื่องยิงลูกระเบิดเอ็ม ๗๙ อย่างอุกอาจ
ขณะที่โดยสารไปในรถยนต์กระบะ ยี่ห้อนิสสสันสีดำขณะกำลังเดินทางกลับบ้านที่ จ.สมุทรสงคราม พร้อมด้วยลูกน้องคู่ใจ คือ นายสกุลยุทธ ทองสายพาน หรือฉายา "ตี๋ ดำเนิน" หรือ "มือปืนร้อยศพ"
สภาพรถทั้งคันพรุนไปด้วยรูกระสุน และศพของทั้งคู่ก็ถูกยิงเลือดโชก โดยเฉพาะนายแคล้วที่นั่งอยู่เบาะหลัง ที่ภายในปากยังอมพระสมเด็จวัดระฆังอยู่ ด้วยหวังว่าจะช่วยคุ้มครองให้ปลอดภัย ซึ่งสาเหตุการลอบสังหารครั้งนี้
ในสมัยนั้นกว่าจะรู้ข่าวว่า เฮียเหลาแขวนพระอะไร ถึงถูกยิ่งตาย รู้กันในหมู่นักเลงพระเท่านั่น
เมื่อข่าว "แคล้ว ถูกยิ่งตายคาที่ ขณะในปากยังอมพระสมเด็จวัดระฆัง" ส่งผลให้ความนิยมและค่านิยม แขวนพระสมเด็จวัดระฆัง ของเจ้าพ่อและขาใหญ่ลดลงอย่างชัดเจน
อย่างไรก็ตาม เรื่องของ "อภินิหาร ปาฏิหาริย์ และพุทธคุณ"
เป็นสิ่งที่ผู้แขวนพระเครื่องและพกพาวัตถุมงคลอยากให้คำเหล่านี้เกิดขึ้นกับตัวเองเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการรอดตายจากอุบัติเหตุ เฉียดตายจากเหตุร้าย
รวมทั้งความโชคดีจากการถูกหวยรวยเบอร์ ในรายที่ไม่มีเหตุการณ์ใดๆ อะไรเกิดขึ้นกับตัวเองก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์อย่างหนึ่ง
จริงๆ แล้วในพุทธศาสนาถือว่าปาฏิหาริย์ อภินิหาร เป็นเรื่องธรรมดา เป็นไปตามธรรมชาติ แต่ด้วยเหตุที่ว่า ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก
ปาฏิหาริย์ จึงหมายถึง ความอัศจรรย์ สิ่งประหลาดเหลือเชื่อ ที่มีความพิเศษเหนือกว่าสิ่งอื่นๆ หรือปรากฏการณ์ที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน เป็นความอัศจรรย์ที่คนนำให้เกิด
ปกติแล้วปาฏิหาริย์จะหมายถึง ความอัศจรรย์ ของพระพุทธเจ้า ซึ่งแบ่งได้ ๓ อย่าง คือ
๑.มีฤทธิ์เป็นอัศจรรย์
๒.ทายใจคนได้เป็นอัศจรรย์ และ
๓.มีคำสอนเป็นอัศจรรย์
แต่ถ้าบุญบารมีนำให้เกิด จัดเป็นอภินิหาร ซึ่งหมายถึง อำนาจแห่งความดี บุญอันยิ่งใหญ่ พลังเหนือธรรมชาติที่เกิดจากบุญกุศล ความดี รวมทั้งบารมีที่สั่งสมไว้ ที่สำคัญ คือ
"ทั้งปาฏิหาริย์และอภินิหารจะเกิดขึ้นเฉพาะบุคคล ด้วยเหตุนี้ จึงยากที่จะอธิบายให้เข้าใจกัน"
ในช่วงองค์พ่อจตุคามรามเทพได้รับความนิยมสุดขีด ระหว่าง พ.ศ.๒๕๔๘-๒๕๕๐ มีคำพูดอยู่ ๒ ประโยคที่ว่า
"ขอได้ไหว้รับ" และ "ตราบใดที่น้ำทะเลยังไม่เหือดแห้งมึงมีกูไว้ไม่จน"
จนกลายเป็นคติความเชื่อว่า “คนที่แขวนองค์พ่อจตุคามรามเทพไว้ในครอบครองนั้นไม่จน”
ทั้งนี้หากจะพูดถึงอภินิหารที่เป็นอมตะต้องยกให้ “พระหลวงปู่ทวด” แม้จะยากต่อการพิสูจน์ให้ใครๆ ได้เห็นก็ตาม ในวงการพระเครื่องมีความเชื่ออย่างสนิทใจอยู่อย่างหนึ่งว่า
“พระหลวงปู่ทวด วัดช้างให้ ใครที่แขวน หรือรถคันใดที่มี ไม่ว่าจะเป็นของเก่า ของสร้างใหม่ รวมทั้งสร้างจากวัดใดก็ตาม จะไม่ตายโหง”
ส่วนเรื่องเล่าเกี่ยวกับปาฏิหาริย์ที่เก่าแก่ที่สุดต้องยกให้ ปาฏิหาริย์พระกริ่ง วัดสุทัศนฯ
สามารถรักษาโรคได้ก็เป็นเรื่องเล่าที่เป็นอมตะไม่แพ้กัน สาเหตุที่ทรงสร้าง พระกริ่งวัดสุทัศนฯ นั้น
เนื่องจากเมื่อครั้งที่ สมเด็จพระวันรัต (แดง) พระอุปัชฌาย์อาพาธเป็นอหิวาตกโรค สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ ซึ่งเป็นพระอุปัชฌาย์ของพระองค์
ทรงเคยรักษาผู้ป่วยเป็นอหิวาตกโรคให้หายได้ ด้วยการอาราธนาพระกริ่งลงในน้ำ ทำเป็นน้ำพระพุทธมนต์ แล้วโปรดให้น้ำนั้นแก่ผู้ป่วยดื่ม ปรากฏว่าหายอย่างน่าอัศจรรย์
ทั้งนี้ต้องยอมรับว่า นอกจากพุทธศิลป์ขององค์พระช่วยสร้างกระแสและช่วยดันค่านิยมและความนิยมพระเครื่องและวัตถุมงคล
ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันให้สูงขึ้นแล้ว สิ่งที่สำคัญไม่น้อยยิ่งกว่าคือ เรื่องเล่าเกี่ยวกับอภินิหาร ปาฏิหาริย์ และพุทธคุณ ที่เกิดขึ้นกับพระเครื่องรุ่นนั้นๆ
วิธีการอย่างหนึ่งของนักเลงเล่นพระยุคก่อน รวมทั้งยุคปัจจุบันที่ยังมีให้เห็นอยู่คือ การลองของ ซึ่งถือว่าเป็นวิธีการและทางลัด เพื่อทดสอบพุทธคุณของพระเครื่องและวัตถุมงคล แม้ว่าครูบาอาจารย์มักจะบอกลูกศิษย์ว่า “ของดีไม่ต้องลองก็ดี”
แต่มิวายยังมีลูกศิษย์จำนวนหนึ่งที่แอบไปลองจนมีคำพูดว่า “ของดีต้องลองได้”
ในกรณี ที่ นายอัยยวัฒน์ นำพระพระเครื่อง ๓ องค์ ที่ “เสี่ยวิชัย ศรีวัฒนประภา” สวมไว้ในวันประสบอุบัติเหตุ ฮ.ตก ตาย
เป็นที่จับมองในวงการและ ตลาดพระเครื่องว่า
"ความนิยมและค่านิยมของ ๓ อังนี้ จะลดลงหรือไม่...?"
Cr.เพจพระองค์ครู ไตรเทพ ไกรงู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น