ເນື້ອເພງ :: #ດຣສົມພົງສ໌
ທຳນອງ: - ຮ້ອງໂດຍ #suno
(ท่อน 1)
ท่ามกลางป่าที่เงียบงัน
เมื่อแดดส่องถึงในยามเที่ยง
นกทั้งหลายพักลงซ่อนกาย
ในความสงัดที่ป่าครวญคราง
(ท่อน 2)
เทวดากล่าวคำในหวาดกลัว
เมื่อเงียบงันกลายเป็นภัย
แต่ในสายตาของผู้รู้
พระพุทธเจ้าทรงเห็นสุขนั้น
(ท่อนฮุค)
เสียงเงียบของป่า คือความสงบ
ความกลัวนั้นคือภาพในใจ
เมื่อเราเปิดตาด้วยปัญญา
เห็นความงามในสิ่งธรรมดา
เสียงครวญครางนั้น คือเสียงแห่งใจ
นำเรากลับสู่ความสงบในตนเอง
(ท่อน 3)
หากเรามองด้วยตาที่ต่างกัน
สิ่งเดียวกันอาจเป็นทั้งสุขและทุกข์
ป่าที่เงียบไม่ใช่ความหวาดกลัว
แต่เป็นแหล่งสุขที่เราควรเรียนรู้
(ท่อนฮุคซ้ำ)
เสียงเงียบของป่า คือความสงบ
ความกลัวนั้นคือภาพในใจ
เมื่อเราเปิดตาด้วยปัญญา
เห็นความงามในสิ่งธรรมดา
เสียงครวญครางนั้น คือเสียงแห่งใจ
นำเรากลับสู่ความสงบในตนเอง
เสียงแห่งธรรมชาติ
เสียงนก้องกังวาน ยามเที่ยงวัน
ป่าไพรไหวไย้ เหมือนจะร้องครวญ
เทวดาหวั่นไหว เห็นเป็นภัย
พระพุทธเจ้าทรงรู้ เป็นสุขใจ
เสียงธรรมชาติ บอกอะไร
หากใจเราเปิดรับ จะเข้าใจ
ความสุขอยู่รอบกาย ไม่ไกลเลย
เพียงแค่เราเปิดใจ ให้รับรู้
เมื่อจิตใจสงบ ปัญญาเกิด
เสียงทุกเสียงนำพา สู่ความสุข
ธรรมชาติสอนเรา ให้รู้จัก
ความสงบภายใน ที่ยิ่งใหญ่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น