เพลง: ตาเมือนธม – สันติภาพที่เงียบงัน
คำร้อง/ทำนอง: [ดร.สำราญ สมพงษ์]
[Verse 1]
ในรุ่งสาง... เสียงปืนกลแทนเสียงไก่
BM-21 ทะลุหลังคาไม้กลางบ้านไร่
เด็กน้อยตาแดง แม่ต้องกอดไว้
เมื่อโรงพยาบาลกลายเป็นจุดเล็งที่ไม่ควรเป็น
ผ้าขาวถูกยก...แต่ฝนกระสุนยังพรั่งพรู
ประชาชนกลายเป็นโล่ให้เธอหลบอยู่
ไม่เจรจา ไม่แม้แต่จะฟัง
กลับปั่นกระแสชาติร้อนดั่งไฟคลั่ง
[Chorus]
ตาเมือนธม... ดินแดนแห่งสันติภาพที่เงียบงัน
ถูกแปรเปลี่ยนเป็นสมรภูมิใต้เพลิงควัน
ข้างหนึ่งพูดถึงเจรจา... อีกข้างเสริมกำลังพลในทันที
เขาเลี่ยงคำว่า “หยุดยิง” เหมือนมันไม่มีความหมาย
เรายังยืนบนหลักมนุษยธรรม… แต่น้ำตามันไหลไม่ทัน
ความจริงถูกบิดด้วยโพสต์และคำสั้นๆ
แต่ผู้คนในแนวชายแดน... กำลังตายโดยไร้เสียง
[Verse 2]
พวกเขาบอกกับโลกว่า "เรายิงก่อน"
ทั้งที่ร่างคนตาย... ยังนอนกลางโรงพยาบาล
พวกเขาสร้างความเกลียดด้วยคำที่วางบน TikTok
แต่เรามีศพ มีบ้านไหม้ มีผู้ลี้ภัยนับพัน
กัมพูชาหลีกเวทีเจรจาครั้งแล้วครั้งเล่า
บิดหลักฐาน ปั่นกระแสให้โลกเข้าใจผิด
เรายังยืนด้วยความสงบ... แม้ไฟจะเผา
แต่จะให้เงียบไปตลอด... คงไม่ใช่สิทธิ์
[Chorus]
ตาเมือนธม... ต้นไม้ยังยืนอยู่ตรงนั้น
แต่ใจคนกลับยืนไม่ไหวภายใต้ควัน
เราขอแค่ความจริงใจ... ไม่ใช่แผนซ้อนลวงกัน
เรายังย้ำในที่ประชุม UNSC อย่างชัดเจน
ประชาชนไม่ใช่เป้าให้เธอลองอาวุธ
อย่าหลบอยู่หลัง “คำว่าเจรจา” แล้วยิงเราซ้ำ
โล่มนุษย์ไม่ใช่คำว่ากลยุทธ์ มันคือความต่ำ
ที่โลกนี้ไม่ควรรับได้อีกต่อไป...
[Bridge]
เราจะยื่นมือไปถึง ICRC ด้วยเสียงสุดท้าย
ขอให้โลกเห็นความโหดร้ายที่เขาใช้ซ่อนปืนใหญ่
จะกี่โพสต์ กี่แถลง ก็เปลี่ยน “ศพ” ไม่ได้
ตาเมือนธม… สมควรได้ยินเสียงแห่ง “ใจมนุษย์” อีกครั้ง
[Outro]
ตาเมือนธม… ดินแดนของลมหายใจเงียบงัน
ถ้าเธอไม่หยุดยิง สันติภาพก็เป็นแค่คำ…ที่ไม่เคยมีวัน
แด่ผู้บริสุทธิ์ทุกคนในแนวชายแดน ที่ไม่เคยเริ่ม แต่กลับต้องรับผลของสงคราม
Title: Ta Muen Thom – The Silence of Peace
Lyrics by [Your Name]
[Verse 1]
At dawn… the roosters silenced by gunfire
BM-21s ripped through wooden roofs, climbing higher
A child with tearful eyes clung to her mother tight
As hospitals were struck in the middle of the night
White flags raised, but the bullets still rain
Civilians forced to shield them from pain
No talks, no seats at the table
Just nationalism lit like a fire unstable
[Chorus]
Ta Muen Thom… land of peace now drowned in smoke
Once sacred, now shattered with every military stroke
One side calls for dialogue, the other builds bunkers fast
They avoid “ceasefire” like it’s a word from the past
We stand on humanity, but our tears fall too slow
Truth twisted through posts, while the body counts grow
Along this border, silence doesn’t mean peace—
It’s just the sound of people dying without release
[Verse 2]
They tell the world “we fired first”
While our people lie dead outside a rural health post
They fan hatred with hashtags and flags
We count the displaced, the wounded, the ash
They dodge talks again and again
From JBC to GBC—they simply pretend
While laying landmines and forging their claim
Turning diplomacy into a nationalist game
[Chorus]
Ta Muen Thom… trees still stand tall in the haze
But human hearts falter beneath this blaze
We ask for sincerity—not crafted deceit
We stood at UNSC, calm but concrete
Civilians aren’t targets to test new rounds
Don’t hide behind words while launching them down
Human shields aren’t tactics—they’re crimes in plain sight
And the world must not turn from that plight
[Bridge]
We’ll bring this to ICRC, let the truth be known
Show what lies behind their staged microphones
No post, no press, no clever phrase
Can erase the graves they helped raise
Ta Muen Thom… deserves more than smoke and blood
It deserves peace… not silence in the flood
[Outro]
Ta Muen Thom… land of sacred breath, now still
If they won’t stop the fire, peace is just a shell, not a will
And silence… will never mean peace again
For the innocents who never fired, yet now live—and die—by the war they didn’t start.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น