แนว: ลูกทุ่ง / ลึกลับ / ประวัติศาสตร์
[Verse 1]
กลางแสงธูปเทียน เปลวควันเคล้าเงาอาถรรพ์
เสียงสวดเวทกรรม ดังก้องมาจากผืนดิน
คาถาเก่าแก่ จารึกไว้ในอิฐหิน
วิชาเขมรโบราณลึกล้ำเกินใครจะกินใจ
[Verse 2]
หนังควายเขียนยันต์ เสกเป็นแมลงกลางไฟ
บินเข้าใส่ใจ ใครโดนมักหลงหลอน
เสี้ยนไม้เสียบหุ่น เข็มหมุดซ่อนซ้อน
วิญญาณเร่าร้อน จากมนต์ดำเขมรเก่า
[Chorus]
โอ้... มนต์ดำเขมร ใครเรียนใครใช้ต้องรู้
ปล่อยของแล้วไม่คืนดู จะย้อนคืนตัวเจ้าของ
ทั้งปอบทั้งผี ทั้งโรคภัยร้ายซ่อนลวง
แค่คาถายังไม่พอ ต้องใจไม่หมอง
อย่าเล่นของ… ถ้าใจยังมัวหมอง
[Verse 3]
ตะกรุดเหน็บเอว พลทหารไทยไว้
บอกกันว่ากันภัย ฟันแทงไม่ถึงเนื้อ
แต่ถ้าลอดราวผ้า ของดีจะหมดเชื้อ
ของจะเสื่อมเหลือเพียงชื่อ ถ้าใจไม่ตั้งมั่นดี
[Verse 4]
ปราสาทหินเก่า ยามลมพัดเบาเศร้าเสียง
คำสาปเงาเงียง ยังแว่วเหมือนกรีดหู
ทหารชายแดน ยืนกล้าไม่เคยล้มอยู่
แม้มนต์ดำจะหดสู้ ใจมีธรรมก็ไม่กลัว
[Chorus]
โอ้... มนต์ดำเขมร ใครเรียนใครใช้ต้องรู้
ปล่อยของแล้วไม่คืนดู จะย้อนคืนตัวเจ้าของ
ทั้งปอบทั้งผี ทั้งโรคภัยร้ายซ่อนลวง
แค่คาถายังไม่พอ ต้องใจไม่หมอง
อย่าเล่นของ… ถ้าใจยังมัวหมอง
[Final Verse / Reflection]
ไสยศาสตร์เขมร ศรัทธาที่สืบไว้
อย่าเอาใช้ร้าย ทำลายจิตใจคน
หากจะมีวิชา ต้องมากด้วยเมตตาตน
ใช้ใจสะอาด… ยิ่งกว่าคาถาใดในโลกา…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น