[Verse 1]
กล่าวถ้อยคำงาม ร่ำร้องเรื่องสันติภาพ
บนเวทีโลกสาบาน ซื่อสัตย์ในพันธะสากล
แต่เส้นเขตแดนยังร้อนดั่งไฟเผาใจคน
เสียงปืนแผ่วเบาแต่จริงกว่าคำพูดใด
[Verse 2]
แผ่นป้ายประชาสัมพันธ์ โบกธงขาวด้วยน้ำตา
เด็กน้อยหญิงชรากลายเป็นโล่ในกลยุทธ์
ในขณะกองทัพเสริมแรงสู่ชายขอบ
ใครกันแน่ที่เริ่ม ก่อนจะอ้างตนเป็นเหยื่อ
[Chorus]
สันติภาพจำแลง แค่คำแถลงหน้ากล้อง
แฝงไว้ด้วยอำนาจของข้อมูล และลมปาก
ในนามแห่งศาลโลก ในเงาแห่งอาวุธหนัก
สงครามไม่ได้เริ่มด้วยกระสุน แต่มาจากบทละคร
[Verse 3]
เจรจาถูกแขวนไว้ ด้วยข้อแม้บุคคลที่สาม
ความจริงถูกแต่งเติมด้วยภาพข่าวซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขตแดนจึงเลือนลาง ไม่ใช่จากหมอก…
แต่จากมารยาททางการทูตที่กลายเป็นควัน
[Chorus]
สันติภาพจำแลง คือภาพที่ชวนให้เชื่อ
ว่าความดีอยู่ข้างหนึ่งเสมอ
แต่ในสนามจริงไม่มีผู้บริสุทธิ์โดยแท้
มีเพียงคนที่พูดเก่งกว่า และคนที่เงียบกว่า
[Outro]
หากไม่หันหน้าฟังกันจริง…
"สันติ" ก็เป็นแค่ชื่อของละครฉากหนึ่ง
ในสงครามแห่งความชอบธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น