ขอบคุณสายตาที่มอง…
ประหนึ่งว่าไม่มีใครในผ้าเหลือง
สายตาเย็นชา ผ่านกลางเมือง
มองเหมือนข้าไร้ตัวตน
ขอบคุณสายตา ที่จนจิตคิดไม่ถึง
รังเกียจโดยไม่เคยคนึง
มองผ่านเหมือนไม่เคยเป็นคน
ไม่เห็นหัวใจ ใต้จีวรบาง ๆ
[Hook]
ขอพื้นที่ให้คนตัวน้อย
คืนศักดิ์ศรีที่ถูกกลบกลอย
ผิดพลาดใด… ใครก็เคยล้มลอย
แต่อย่าทำร้าย ด้วยการเหมารวม
ขอพื้นที่ คืนความเป็นมนุษย์
ให้กับพระเณรที่ใจยังบริสุทธิ์
แม้ศรัทธาบางครั้งจะถูกบด
แต่อย่างน้อย…ก็ยังเป็น “คน”
[Verse 2]
แค่ผิดพลาดในวิถี
แค่กิเลสที่หล่นหลงบางที
แค่สื่อสร้างเรื่องราวมากมี
กลายเป็นตราบาปชั่วชีวี
เข้าใจว่า ฝนมา ผ้าก็เปียก
แต่เราก็รู้สึก เจ็บลึก และเสียศักดิ์
บางคนดี ต้องตกเป็นเงาแห่งความคาด
สังคมไม่อาจเห็น “แสง” ในใจคน
[Hook]
ขอพื้นที่ให้คนตัวน้อย
คืนศักดิ์ศรีที่ถูกกลบกลอย
ผิดพลาดใด… ใครก็เคยล้มลอย
แต่อย่าทำร้าย ด้วยการเหมารวม
ขอพื้นที่ คืนความเป็นมนุษย์
ให้กับพระเณรที่ใจยังบริสุทธิ์
แม้ศรัทธาบางครั้งจะถูกบด
แต่อย่างน้อย…ก็ยังเป็น “คน”
[Outro]
ไม่นับถือก็ไม่ว่า…
แค่อย่าด่า อย่าเหยียด อย่ารังเกียจ
เราแค่ “คน” ที่อยากเดินไปข้างหน้า
อย่างไม่ต้องหลบสายตา…
ของใคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น