เพลง: เขาเงียบ…ในวันที่พรมแดนลุกไหม้

เขาเงียบ…ในวันที่พรมแดนลุกไหม้

[Verse 1] https://suno.com/s/fXIezO9qD9hwm1ub

เสียงสะท้อนดังในป่า เสียงฟ้าร้องริมเส้นเขตแดน
ควันพวยพุ่งระหว่างไทยกับศาลเจ้าขะแมร์เก่า
กัมพูชายิงก่อน — นั่นเห็นได้ชัด
แต่วอชิงตันเงียบงัน ไม่มีความยุติธรรม ไม่มีแม้ความหวั่นเกรง

[Chorus]
เขาเงียบ...ในวันที่พรมแดนลุกไหม้
แลกความเงียบกับผลประโยชน์ ไม่เคยเรียนรู้อะไร
สันติภาพไม่ใช่ของซื้อขายในตลาด
เขามองจากหอสูง แต่ไม่เคยลงมาบนดิน

[Verse 2]
โลกเฝ้ามองอินทรี ให้ชี้ทางยุติ
แต่เขาหันหน้าเข้าหาดอลลาร์ ปิดประตูอาเซียน
ไม่มีถ้อยคำให้ผู้ล้มตาย ไม่มีคำเรียกร้องให้หยุดยิง
มีเพียงภาษีและการข่มขู่ ที่เขาเลือกใช้เป็นข้ออ้าง

[Chorus]
เขาเงียบ...ในวันที่พรมแดนลุกไหม้
ไร้แม้กระซิบแห่งสันติ ไม่มีความยุติธรรมย้อนคืน
เขามองอำนาจเป็นกำไร และสงครามเป็นเพียงเกม
แต่สันติภาพไร้คุณค่า ก็ไร้แม้ชื่อให้เรียกขาน

[Bridge]
โอ้ กัลทุง...ท่านเตือนแล้ว — สันติต้องมากกว่าการหยุดยิง
ต้องมีความจริง ต้องมีโครงสร้าง ต้องมีเหตุผลอันชอบธรรม
แต่ลัทธิความจริงครองห้องทำเนียบ
เสียงปรบมือเงียบงัน ก่อกำแพงที่มองไม่เห็น

[Verse 3]
วันนี้ภูมิภาคยังจดจำ ปีนั้นที่ห่างไกล
แห่งความเงียบอันดังลั่น และความช่วยเหลือที่ไม่เคยใกล้มา
เพราะความยุติธรรมที่ล่าช้า คือความรุนแรงในรูปแบบเชื่องช้า
และประวัติศาสตร์ไม่ลืมคนที่ไม่มา

[Chorus]
เขาเงียบ...ในวันที่พรมแดนลุกไหม้
พาดหัวข่าวจางหาย แต่บทเรียนยังคืนกลับ
คุณจะนำโลกไม่ได้ ด้วยการหันหลังให้มัน
สันติภาพต้องการการอยู่ตรงนั้น — ไม่ใช่ความเงียบในม่านหมอกสีเทา

[Outro – spoken softly over fingerpicked guitar]
เขาไม่ใช่ไฟ...
แต่เขาปล่อยให้มันลาม