เมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2567 เฟซบุ๊ก "ทองย้อย แสงสินชัย" ได้โพสต์ข้อความว่า เทคนิคการโฆษณาขายของ
ผมสังเกตเห็นว่า ทางเฟซบุ๊กเดี๋ยวนี้มีคนใช้เทคนิคการโฆษณาขายของที่ถือว่า “เนียน” พอสมควร เทคนิคนี้จะเริ่มด้วยการเล่าเรื่องหรือบอกเล่าอะไรสักอย่างเหมือนเพื่อนคุยให้เพื่อนฟัง-แบบเดียวกับเขียนเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ที่โพสต์กันทั่วไปนี่แหละ เล่าไป ๆ ก็จะพูดถึงว่า-ไปเจอปัญหาแบบนั้นแบบนี้ แล้วก็ต้องหาวิธีแก้ หาไปหามาก็ไปเจอ “ไอ้นั่น” เข้า ลองเอามาใช้แก้ปัญหา โอ้โฮ เรียบร้อยเลย หมดปัญหา ลงท้ายก็ค่อย ๆ เผยไต๋ว่า ถ้าใครเจอปัญหาแบบนี้ ก็ขอแนะนำให้ลองใช้ “ไอ้นี่” สนใจก็ติดต่อไปที่นี่ ที่นี่ ราคาเท่านี้ ๆ สั่งมากได้ลด ลงท้ายนี่จะเหมือนกันทุกราย คือมีรายละเอียดให้ติดต่อสั่งซื้อ ที่ผมว่าถือว่า “เนียน” พอสมควร ก็คือขึ้นต้นไม่กะโตกกะตากเลย อ่านเพลิน แต่พอลงท้าย อ้าว ขายของซะแล้ว
เชื่อหรือไม่ว่า ขายหนังสือธรรมะก็ใช้เทคนิคเดียวกันนี่ด้วย พจนานุกรมบาลีเอย คัมภีร์แปลเอย พระไตรปิฎกเอย ขึ้นต้นด้วยการแนะนำคัมภีร์ที่มีคุณค่า หนังสือที่น่าสนใจ ควรมีไว้เพื่อศึกษาพระธรรมวินัย สืบอายุพระศาสนา บรรยายความเป็นมาของหนังสือหรือคัมภีร์ เป็นความรู้ดีพอสมควร-เหมือนนักเผยแผ่ธรรมะหรือพระเทศน์นั่นเลย
ลงท้ายก็-สนใจสั่งซื้อได้ที่นี่ ที่นี่ ราคาเล่มละเท่านี้ เท่านี้
เห็นวิธีขายหนังสือธรรมะแล้ว ผมคิดถึงเรื่องทำนายปัตถเวนครับ “ทำนายปัตถเวน” เป็นเรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศลทรงฝันประหลาด ๑๖ เรื่อง ไปทูลถามพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทรงทำนายว่า ในอนาคตจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ แบบนี้ มนุษย์ในอนาคตจะประพฤติแบบนี้ แบบนี้
ในจำนวนความฝัน ๑๖ ข้อ ความฝันข้อที่ ๑๑ และคำทำนายเป็นดังนี้ครับ -
ความฝันข้อที่ ๑๑
ตัดแก่นจันทน์แลกนมเปรี้ยว
ฝันเห็นคนทั้งหลายเอาแก่นจันทน์อันมีราคาตั้งแสนแลกกับนมบูด
คำทำนาย:
ในอนาคต เมื่อพระศาสนาเรียวลง ภิกษุที่เป็นอลัชชีมักมากในลาภผลจะมีจำนวนมากขึ้น อลัชชีเหล่านั้นจะพากันแสดงธรรมเพราะหวังจตุปัจจัย จะไม่มีพระภิกษุที่สามารถแสดงธรรมมุ่งต่อพระนิพพานได้โดยไม่หวังลาภผล ทั้งผู้คนในยุคนั้นก็จะเลื่อมใสฟังเทศน์กันเฉพาะที่ถ้อยคำสำเนียงน้ำเสียงไพเราะเท่านั้น ได้ฟังอย่างนั้นก็จะถวายปัจจัยให้ผู้เทศน์คราวละมาก ๆ พระภิกษุก็จะพากันเทศน์เอาใจโยมไปเช่นนั้นเป็นส่วนมาก บางพวกก็จะไปตั้งเวทีกันข้างถนนหนทางกลางที่สาธารณะแล้วก็แสดงธรรมแลกกับเงินทองแม้จะบาทครึ่งบาทก็เอา พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคทรงแสดงไว้มีค่าควรแก่พระนิพพาน ก็จะถูกเหล่าอลัชชีภิกษุนำออกแสดงเพื่อหวังปัจจัยสี่และทรัพย์สินเงินทอง เป็นประดุจบุคคลเอาแก่นจันทน์อันมีค่าตั้งแสนออกแลกกับนมบูด ด้วยประการฉะนี้
สรุปคำทำนายคือ ในอนาคต พระภิกษุในพระพุทธศาสนาจะเอาพระธรรมออกขายกิน
https://www.facebook.com/tsangsinchai/posts/pfbid0aLN5KWtet4NnmjGTuhHyGLDuKJQ9LqdvzeZgzv4ocqcx16VvpvpDCi9M29ny1BgEl
คัมภีร์ที่มาของเรื่องคือ คัมภีร์ชาตกัฏฐกถา ภาค ๒ หน้า ๑๖๙-๑๘๘ ซึ่งอธิบายเรื่องมหาสุบินชาดก
เล่าเรื่องดี ๆ พูดเรื่องดี ๆ เอาความปรารถนาดีนำหน้า แต่ลงท้าย-ขายของ
ทำนองเดียวกับพูดธรรมะ แต่ลงท้ายบอกบุญเรี่ยไร
วิธีการเช่นนี้ ท่านผู้มีศรัทธาสนับสนุน ก็คงหาเหตุผลมาอ้างเพื่อสนับสนุนจนได้
ไม่ว่ากันครับ ศรัทธาใครศรัทธามัน
ร้านขายหนังสือธรรมะก็มีคติเดียวกับร้านเครื่องสังฆภัณฑ์
พุทธพาณิชย์ ธรรมพาณิชย์ สังฆพาณิชย์
บ้านเราทำกันครบพระรัตนตรัย
เป็นระบบหนึ่งของธุรกิจ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย
ถ้าทำใจให้รู้ทัน
ก็จะช่วยกันยืดอายุพระศาสนาออกไปได้บ้าง
พลเรือตรี ทองย้อย แสงสินชัย
ภาคีสมาชิก ราชบัณฑิตยสภา
๘ มีนาคม ๒๕๖๗
๑๐:๓๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น