[Verse 1] https://suno.com/s/W0YyoIrTiiqvwcva
โอ๊ย... หนองจานบ้านเฮาเคยฮึกเคยเหิม
เคยเดินเฉิ่ม ๆ แต่ใจฮึกหาญ
เสียงดังลั่นเหมือนพญาเสือผ่าน
วันนี้นอนซึมอยู่ริมตลิ่งหนองจาน
(Hook)
เส้นตายไฉนกลายเป็นเส้นตึง
คำที่เคยซึ้งกลับกลืนหายไปกับฝนพรำ
เคยแสดงความแข็งกร้าวแต่บัดนี้อ่อนราวมะเขือเผา
พูดแล้วบอกไม่ได้พูด จะทำบอกไม่ทำ
จากเสือกลายเป็นแมวขี้อ้อนซะงั้น — แมวหนองจาน!
[Verse 2]
เมื่อก่อนคำพูดเหมือนค้อนกระแทกเหล็ก
วันนี้เบาเหมือนขนนกตกในลมหนาว
ยืนกลางสภาเคยฟาดไฟแรงราว
เดี๋ยวนี้เดินเฉา ๆ เหมือนแมวรอข้าวปลา
(Hook)
เส้นตายไฉนกลายเป็นเส้นตึง
อุดมการณ์กลับดึงเหมือนด้ายพันมือกำ
เคยขึงขังดังพญา แต่ตอนนี้เหลือเพียงเงา
จากเสือกลายเป็นแมวขี้อ้อนซะงั้น — แมวหนองจาน!
(ท่อนพิเศษ – พูด/ลูกคอ)
“แมวหนองจานเอ๊ย... เคยคำรามกลางท้องนา
วันนี้กลับมานอนซบหมอน... รอคนลูบหัวแทนเสียงปืน!”
(Hook)
พูดแล้วบอกไม่ได้พูด จะทำบอกไม่ทำ
ลมคำพูดมันพัดลอยตามสายควัน
จากเสือกลายเป็นแมวขี้อ้อนซะงั้น
แมวหนองจาน... แมวหนองจาน... (เฟดเอาต์)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น