[Verse 1] https://suno.com/s/1X9h0S8FOfObZ4H2
เราต่างโหยหาแสงสว่างกลางคืนมืด
เฝ้าฝันถึงผู้บริสุทธิ์เหนือมนุษย์ในโลกนี้
เราปั้น “นักบุญ” จากศรัทธาและความดี
วางไว้บนแท่นบูชาที่ชื่อว่า “ความเชื่อใจ”
[Verse 2] https://suno.com/s/8ZNra2jZEj4JuSmN
เรายื่นหัวใจให้โดยไม่ตั้งคำถาม
เพราะการเชื่อมันง่ายกว่าสงสัย
แต่เมื่อเงาเริ่มทอดยาวกว่าร่าง
คำพูดหวานก็กลายเป็นกลวงเปล่าในใจ
[Chorus]
เมื่อ “นักบุญ” กลายเป็น “สแกม”
ศรัทธาแหลกลงกลางความไว้วางใจ
หัวใจคนกลายเป็นเหยื่อในซากปรักหักพัง
เสียงแห่งศีลธรรมดับลงกลางฝุ่นควัน
“สแกมบุญ” ทำร้ายคนดี และฆ่าความหวังในสังคม
[Verse 3]
บ่อน้ำแห่งเมตตากลายเป็นพิษ
ทุกความดีถูกมองด้วยความระแวง
เพียงความชั่วครั้งเดียวจากคนหนึ่งคน
ทำลายความไว้ใจนับพันที่ยังเหลืออยู่
[Verse 4]
ส่วนผู้สวมหน้ากากนั้นเล่า...
อาจรอดพ้นกฎหมายและสายตา
แต่ไม่อาจหลุดพ้นคุกแห่งคำโกหก
ที่ต้องหล่อเลี้ยงทุกวันในเงามืดของตนเอง
[Chorus]
เมื่อ “นักบุญ” กลายเป็น “สแกม”
ศรัทธากลายเป็นเพียงฝุ่นควันในใจ
ไม่มีใครชนะในโศกนาฏกรรมครั้งนี้
เหลือเพียงเหยื่อที่ร้องไห้อยู่กลางความเงียบงัน
[Outro]
และบางที... แสงสว่างที่เราตามหา
มันไม่อยู่ในคนที่เรายกขึ้นสูงเกินไป
แต่อยู่ในใจที่กล้ายอมรับความจริง
ว่า “ความดี” ต้องเริ่มต้นจากตัวเราเอง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น